“Eu a literatura enténdoa como escribir o que me peta. E se despois iso lle gusta á xente, encantado”, dicía Carlos Casares.  Así comeza a páxina que o secretario da RAG -Henrique Monteagudo- asinou na web da Academia para presentar a biografía que lle dedicou ao persoeiro ao que se lle dedican as Letras Galegas.

Tamén a podedes ver na páxina “http://primaveradasletras.gal/”, onde hai enlaces a moitas outras cuestións de interese sobre o autor.

Outros enlaces a biografías do autor:

• A biografía-cronoloxía da pax: http://fundacioncarloscasares.org/biografia/
• O vídeo “No tren de Carlos Casares”
• O vídeo “Divulga.Carlos Casares”

Aquí deixamos a biografía que elaborou Henrique Monteagudo para a páxina da RAG

Carlos Casares Mouriño naceu en Ourense o 24 de agosto de 1941, fillo de Francisco Casares Dacal e Manuela Mouriño Pérez. Cumpridos apenas os tres anos, a súa familia trasladouse á vila de Xinzo de Limia, onde o seu pai exerceu como mestre e onde transcorreu a súa infancia. Non ben feitos os once anos ingresou no Seminario ourensán. Alí iniciouse nos estudos eclesiásticos, formándose en Humanidades entre os cursos 1952-53 e 1956-57. Durante estes anos vivirá nun ambiente fortemente represivo (incluíndo a prohibición estrita de falar galego), que espertará no autor un espírito inconformista. Naquel centro emprende a súa primeira experiencia literaria, o xornal manuscrito El averno, que difundía clandestinamente.

Non acostumo escribir sobre o tema que quero tratar hoxe, mais creo que coa miña idade pórme seria de vez en cando non me ben nada mal, nin a min nin a todos aqueles que me len, sobre todo ós que desexan que chegue este día da semana no que publico algo.

    Dentro do que entendemos no noso ENDL como normalización cultural entra a difusión dos autores e autoras dedicados ás artes.  Hoxe,  1 de abril é o Día das artes galegas, este ano dedicado a Maruxa Mallo.  Para que a comunidade educativa se achegue un pouquiño á escritora realizamos unha exposición que vai estar nos corredores do centro durante a próxima semana e que  vos deixamos no seguinte artigo.

Por David Galbán

A tranquilidade é un termo moi relativo. Unha persoa pode entender que está tranquila por non ter nada que facer, estar sentado/a facendo unha tarefa relaxante. Outras, pola súa parte, poden estar perfectamente tranquilas de festa con amigos polo simple feito de non ter preocupación ningunha na cabeza. Por isto, o ideal de vida tamén é propio de cada persoa, atendendo ó tópico de que non hai dúas persoas iguais. En moitos casos, sobre todo cando existe a posibilidade de elixir, créase unha relación entre o traballo ideal e o tipo de tranquilidade que alguén busca.

Por David Galbán (2º Bac. A)

Para a maioría da poboación, a poesía é concibida soamente como algo que nunha época tivo que ser estudada. Tristemente isto é algo moi xeneralizado, e moitas veces este feito provoca unha visión negativa sobre ela, converténdoa en algo elitista, inalcanzable para os non versados (nunca mellor dito), se ben é certo que algúns autores é o que buscaron. Fai hoxe unha semana que viu visitarnos unha persoa que buscou (e creo que en moitos casos conseguiu) abrirnos un pouco os ollos.

Desde o pasado luns 20 de febreiro ata o vindeiro venres 24 vanse suceder unha serie de actividades no noso IES como homenaxe a Rosalía

A primeira chamámoslle “Consumiciós con versos”. Coa colaboración da cafetaría estanse a distribuír un lote de poemas da autora con cada consumición que se pida. A selección, feita polo poeta Carlos Negro, foi impresa en pequenas cartolinas que se entregan tanto cos cafés como cos bocadillos ou calquera outra consumición. Tamén se está mostrando a seguinte presentación desde onte na televisión da cafetaría.