Imaxe de cabeceira
Fomento da lectura / ...
Club de lectura Ex Libris
Artigos nesta sección:

 

ledicia

A escritora viguesa Ledicia Costas, Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil 2015, vén de acadar o Premio dos Clubs de Lectura 2016, un galardón co que se recoñece o autor galego máis lido polos clubs de lectura do ámbito educativo no curso precedente. Así se recolle na resolución publicada hoxe pola Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria coincidindo co Día Mundial do Libro.

índiceDespois de ler  “A memoria da choiva” de Pedro Feijoo, lin unha reseña sobre el de Ramón Nicolás e, aínda que concordo coa súa opinión, levoume a reflexionar un bocado máis na obra e a elaborar a miña propia recensión da novela.

Por Lela (2º Bac.)

NOITE LONGAA obra da que vou falar nesta reseña literaria é “ Non hai noite tan longa” do escritor Agustín Fernández Paz.

Trátase dunha obra cun único narrador en primeira persoa. Quen nos conta a historia é Gabriel, un home que nos seus anos de mozo xurara non voltar á súa vila natal, Monteverde, promesa que mantivera incluso cando morreu seu pai, pero que por mor de non poder vivir co remordemento, decidiu incumprir pola morte de súa nai. Porén, una vez alí, visitando a que fora a súa antiga casa máis a de seus pais, aparéceselle a pantasma de seu pai, que lle di “ Moito tardaches! Levo máis de trinta anos agardándote!” A partir deste momento, Gabriel decide quedar en Monteverde para tratar de resolver a inxustiza que o fixo fuxir da súa vila natal con tan só 17 anos, a que lle acabou arrebatando a vida ao seu pai, para dunha vez por todas recuperar a dignidade dos Mourelo ( alcume da familia considerado negativo nun primeiro momento, por ser roxos, e logo pola acusación ao pai de Gabriel de tentar agredir a una rapaza) e que seu pai poida descansar para sempre en paz.

Por Natalia Martínez

As voces baixas de Manuel Rivas é un libro autobiográfico no que o narrador relata acontecementos da súa vida dende que tiña pouco máis dun ano ata a morde da súa irmán maior María e os seus pais. A obra está estruturada por capítulos curtos e en cada un relata unha historia que lle aconteceu.
Comeza falando do primeiro medo que lle produciron dous cabezóns que resultaron ser os Reis Católicos (Isabel e Fernando) e que perde ao rematar a obra.

Por Tania Rey (2º ESO  C)

marilar2008A banda sen futuro, da autora Marilar aleixandre, gustoume moito e por iso vos quero comentar de que vai por se vos animades. Trata sobre unha rapaza duns 16 anos que ten un tumor na cabeza e queda  calva, para disimular pon un turbante ou un gorro para ir ao instituto. Alí todo o mundo se mete con ela e a critica por levar turbante e gorro. Despois duns días xa parece que os seu compañeiros a aceptaron tal como é pero aínda a deixan de lado. Os seus pais din que  a entenden pero ela pensa  que non porque sempre están a berrar entre eles,  e cre que a única que a escoita e súa avoa. Case todas as semanas vai ao médico pero sempre lle din o mesmo “parece que está curado, pero é prudente continuar o tratamento dúas semanas máis”.

XU-3

O pasado mes  de febreiro, veu Xosé Manuel Iglesias ao noso centro para falarmos dos Xenerais da Ulla, contounos todo acerca da tradición do entroido na comarca da Ulla, de como se celebra a festa e como son os traxes típicos que locen os Xenerais nestes días.

menuEstamos lendo o noso segundo libro, Menú de enganos, de Manuel Núñez Singala.

Queremos comentar dous relatos que nos gustaron moito:”O tobo” e “O inhalador”.

No primeiro deles, o “Tobo”, o protagonista é un rapaz que se fixa nunha rapaza que chegou nova á súa escola. Isto sucedeu hai moitos anos, na época de Franco, cando se separaba o alumnado por sexos nos colexios. A nena sempre levaba un vestido que non lle gustaba ás súas compañeiras, feito que provocaba que se burlasen dela.

21 Artigos | 1  | 2  | 3  | 
*
Nesta WEB utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor,
rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.