Imaxe de cabeceira
Fomento da lectura / ...
Eu xa o lin

Nesta subsección recóllense as opinións dos lectores sobre calquera obra que se estea lendo. Cada un dos artigos de opinión desta sección estará enlazado no artigo de referencia que existe en “Estase lendo” .

Artigos nesta sección:

Rafael Dieste, autor nado en Rianxo no 1899, escribe no ano 1926 a obra “Dos arquivos do trasno”, nesta edición apareceu publicada con oito contos, pero máis tarde en 1962, a mans da Editorial Galaxia, fíxose unha segunda edición na que aparecían vinte contos en vez dos oito da anterior edición, principalmente estes contos tratan temas populares, pero con aspectos innovadores. Un deses contos é  “Sobre a morte do Bieito”.

    Na súa primeira edición este relato tiña outro nome (Encol da morte de Bieito), isto é significativo xa que o título actual cambia o significado do que principalmente quería transmitir Dieste, xa que, “encol” literalmente significa xirar ao redor dun tema, pero foi substituído por “sobre”, que lle dá un valor de que é unha historia explicada, suprimíndose esa connotación especial de teima, que tiña a primeira versión do título.

O tema principal deste relato é a preocupación do narrador-protagonista por se o Bieito vai vivo ou morto o día que o van enterrar. A preocupación, que é o tema sobre o que xira todo o texto,  é o que leva á angustia ao protagonista. Esta agonía existencial vese reflectida a través das interactuacións do narrador co lector, buscando unha forma de aceptación, buscando sentirse ben e liberarse da súa culpa, por deixar que todo transcorrese e fuxir ao final por medo de que o viran profanando a tumba.

Hai outro tipo de característica no relato, que é o chamado terror psicolóxico, sufrido polo narrador, que lle ten medo ao ridículo, o que fai que quede calado en vez de salvarlle a vida ao suposto morto, isto permítenos caracterizar ao narrador, podemos deducir que é unha persoa tímida, indecisa, entre outras cousas.

Falando un pouco máis da estrutura do relato, é preciso sinalar que non se dota dunha introdución nin dun desenlace, simplemente é unha anécdota na que se poden diferenciar tres partes: na primeira sitúase ao lector, de camiño ao cemiterio, na segunda trasládase ao lector a xustificación dos actos do protagonista xerados pola dúbida: dicir que o Bieito vai vivo ou non dicilo? e nterceira preséntase ao lector ante a covardía e inseguridades do protagonista, cando volve ao cemiterio e foxe.

    En conclusión, Rafael Dieste escribe o relato de “Sobre a morte de Bieito”, para abordar un asunto que preocuba grandemente ás xentes do seu tempo: a posibilidade de ser enterrado vivo. 

Por Alicia Fernández Ínsua

Circe2Circe ou o pracer azul é unha novela exemplar que amosa a beleza dos mitos clásicos, indagando nesa pequena historia que nadie conta pero que existe, e que Begoña Caamaño soubo narrar con delicadeza. Impresionoume desta obra a soltura e a forza que a autora emprega en cada páxina, convertendo unha simple descrición dun paxaro ou mirada ao horizonte do mar en pura maxia. Representa o papel guerreiro da muller a pesar deses tempos, pois a raíña Penélope, ante a espera do seu home Ulises, tras catorce anos, tivo que tomar na súa man o poder e reinar Ítaca, afrontándose á vez a salvaxes e irrespetuosos que cegados pola súa ambición ansiaban o trono de Ulises, afrontando a incertidume da chegada do seu amado, afrontando o crecemento rápido do seu fillo Telémaco ante a ausencia do seu pai, e representando ao mesmo tempo a unha muller disposta a renunciar os seus desexos para cumprir co seu deber.

A viaxe de Gagarin

Por Coral Romero

Amor, angustia, felicidade, medo, esperanza, represión… termos que definen á perfección os elementos centrais desta novela. a inocente vida dun neno vai evolucionando de dous xeitos paralelos: por unha banda, a incerteza dos estraños asuntos “ilegais” que envolven a vida dos seus pais; e por outra, o espertar sexual que a adolescencia e, o “verdadeiro” amor, lle fan experimentar.

amote leo a

Supoño que a moitos da miña quinta lles soará unha saga de novelas titulada Ámote Leo A. e a quen non, a que agarda para descubrila? Non se arrepentirá.

Mais deixemos de lado ese ton publicitario que está collendo esta modesta reseña literaria, pois do que veño falar non é só do marabillosa que é esta lectura, senón do que pode cambiar un libro diante dos ollos dun lector que medrou e madurou.

Como moito do alumnado que agora cursamos segundo de Bacharelato, eu tamén tiven que ler os dous primeiros tomos desta saga novelesca escrita polas talentosas mans de Rosa Aneiros. Recordo moi ben as tardes de hai catro anos, mergullada nas páxinas dunha novela que para min parecía longuísima daquela, pero que me estaba a fascinar a cada palabra.

9788499143828

Por Paula Cambeses (2º Bac. A)

Gaia é unha rapaza diferente, que non aspira a situarse no centro da periferia, senón que prefire observar a vida dende a marxe. Ela é unha desas persoas que reivindican o monte como berce persoal e non se deixa influenciar por ninguén. Está fóra de todas as convencionalidades e non pretende caerlle ben a xente. Unha persoa solitaria que loita polos seus dereitos e gaña a vida como intérprete. Con todo, un día, o seu traballo provocará que se cruce cunha das cantantes de máis éxito do momento, pero isto non acabará con todas as súas certezas. Gaia seguirá defendendo os seus ideais e aproveitará a fama para poder facer chegar as súas visión ao maior público posible.

9788498654615

Por Paula Cambeses

Hora Zulú, escrito polo autor Santiago Lopo, pareceume un libro entretido, orixinal e para nada monótono. Trátase dun claro exemplo dunha novela na que o autor nos vai dando a spezas dun crebacabezas que debemos completar.

O misterio é basicamente o seguinte:  un home aparece desorientado e sen roupa aos pés dun acantilado. Semella non lembrarse de nada da súa vida e a súa actitude mental provoca o seu ingreso nun hospital psiquiátrico. Uns anos máis tarde, morre deixando un montón de preguntas sen resposta.

Hoxe veu ao noso centro Carlos Negro. O alumnado de 1º Bac. puido falar con el do libro que estiveran lendo e que comentaron en moitos casos en formato vídeo coma os que xa vistes en artigos anteriores e mais neste onde Andrea Ces e Sandra Ordóñez fan a súa interpretación de dous preciosos poemas.

Bernal Muíños escolleu o poema Batman & Robin do poemario de Carlos Negro Masculino singular, para facer o seu comentario. Non deixedes de ver o vídeo:

39 Artigos | 1  | 2  | 3  | 4  | 5  | 
*
Nesta WEB utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor,
rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.