Comezamos a edición de 2017 de Radio Rianxo – Se aínda non tivestes a oportunidade de escoitarnos.,  deixámosvos aquí o enlace ao Programa 1.  Temos emitidos 3, que gravamos para que poidades escoitar na páxina RianxoFala e tamén desde aquí. Un grupo de redactores e redactoras: David Galbán, María Domínguez, Andrea Refoxo, Lía Ordóñez  fixeron posible a arrancada deste temporada. Temporada que non sería posible sen a colaboración de Aida Barros que estivo na dirección e axudou na locución e mais de Brais Rodríguez na parte técnica.

Tamén se estrearon na locución tres alumnos de 1º ESO  que estiveron aprendendo dos maiores nos dous primeiros programas, gravando xa eles o terceiro. Non deixedes de escoitalos todos en RianxoFala 

Onte, día 7 de abril,  Héctor Cajaraville achegouse ata o Ies Félix Muriel para falarlle  ao alumnado  de segundo de bacharelato sobre o seu  percorrido como escritor. Estivo falando principalmente sobre o seu primeiro libro De remate o cal lle serviu como punto de partida para orientarse no mundo da escritura. Esta obra foi, lida en 2º de Bacharelato  no segundo trimestre, conta a historia dun xornalista a través da combinación de diferentes tipos de textos: artigos, o seu diario persoal…

“Eu a literatura enténdoa como escribir o que me peta. E se despois iso lle gusta á xente, encantado”, dicía Carlos Casares.  Así comeza a páxina que o secretario da RAG -Henrique Monteagudo- asinou na web da Academia para presentar a biografía que lle dedicou ao persoeiro ao que se lle dedican as Letras Galegas.

Tamén a podedes ver na páxina “http://primaveradasletras.gal/”, onde hai enlaces a moitas outras cuestións de interese sobre o autor.

Outros enlaces a biografías do autor:

• A biografía-cronoloxía da pax: http://fundacioncarloscasares.org/biografia/
• O vídeo “No tren de Carlos Casares”
• O vídeo “Divulga.Carlos Casares”

Aquí deixamos a biografía que elaborou Henrique Monteagudo para a páxina da RAG

Carlos Casares Mouriño naceu en Ourense o 24 de agosto de 1941, fillo de Francisco Casares Dacal e Manuela Mouriño Pérez. Cumpridos apenas os tres anos, a súa familia trasladouse á vila de Xinzo de Limia, onde o seu pai exerceu como mestre e onde transcorreu a súa infancia. Non ben feitos os once anos ingresou no Seminario ourensán. Alí iniciouse nos estudos eclesiásticos, formándose en Humanidades entre os cursos 1952-53 e 1956-57. Durante estes anos vivirá nun ambiente fortemente represivo (incluíndo a prohibición estrita de falar galego), que espertará no autor un espírito inconformista. Naquel centro emprende a súa primeira experiencia literaria, o xornal manuscrito El averno, que difundía clandestinamente.

Non acostumo escribir sobre o tema que quero tratar hoxe, mais creo que coa miña idade pórme seria de vez en cando non me ben nada mal, nin a min nin a todos aqueles que me len, sobre todo ós que desexan que chegue este día da semana no que publico algo.

    Dentro do que entendemos no noso ENDL como normalización cultural entra a difusión dos autores e autoras dedicados ás artes.  Hoxe,  1 de abril é o Día das artes galegas, este ano dedicado a Maruxa Mallo.  Para que a comunidade educativa se achegue un pouquiño á escritora realizamos unha exposición que vai estar nos corredores do centro durante a próxima semana e que  vos deixamos no seguinte artigo.

Por Laura Conde e Fátima Ordóñez

Quen nunca tivo a curiosidade de saber cal é a orixe do seu apelido? Agora ben, alguén pensou na posibilidade de que estivera castelanizado? Con estas preguntas en mente, iniciamos unha campaña de normalización no instituto dende comezos de curso. Entre os principais obxectivos, estaban provocar a reflexión sobre a identidade que nos dan os nomes o os apelidos, informar sobre o proceso de castelanización que sufriron durante décadas, así como das posiblidades que existen para galeguizalos e achegar o significado dos apelidos máis comúns do IES.

Por David Galbán

A tranquilidade é un termo moi relativo. Unha persoa pode entender que está tranquila por non ter nada que facer, estar sentado/a facendo unha tarefa relaxante. Outras, pola súa parte, poden estar perfectamente tranquilas de festa con amigos polo simple feito de non ter preocupación ningunha na cabeza. Por isto, o ideal de vida tamén é propio de cada persoa, atendendo ó tópico de que non hai dúas persoas iguais. En moitos casos, sobre todo cando existe a posibilidade de elixir, créase unha relación entre o traballo ideal e o tipo de tranquilidade que alguén busca.