O xadrez ten a súa orixe na India, máis concretamente no val do Indo, e data do século VI d.C. Orixinalmente coñecido como Chaturanga, o xogo do exército, difundiuse rapidamente polas rutas comerciais, chegou a Persia, e desde alí ó Imperio bizantino, estendéndose posteriormente por toda Asia. O mundo árabe estudou e analizou en profundidade os mecanismos do xogo, escribiu numerosos tratados sobre o xadrez e desenvolveu o sistema de notación alxébrica.

Este ano, o alumnado de Francés de 4º de ESO e aquel de 1º de bacharelato que así o decidira imos ir dar unha volta pola cidade da luz. Estamos todos e todas moi emocionados coa idea de coñecer París, sobre todo tendo en conta que somos un “reducido” grupo de 47 –profesores aparte–. Quen nos verá practicar o noso francés polos Champs Élysées adiante!

“O sangue é a vida!”. Así se expresaba con cara de poucos amigos un veludo Drácula na película de Francis Ford Coppola, de 1992, probablemente a máis fiel adaptación da obra orixinal de Bram Stoker, escrita en 1897. De feito, é máis que posible que a pantasma do vello Stoker saloucase ruidosamente ao ver a meirande parte de versións que Hollywood perpetrou sobre a tenebrosa vida da súa personaxe transilvana. Porén, as historias de vampiros comezaron moito antes desta obra, no imaxinario popular, e con maior ou menor nivel de lenda, ata o punto en que os contos de vampiros foron os protagonistas das reunións nocturnas xunto ao lume durante séculos. O motivo? De entre todas as opcións máis ou menos morbosas que se nos ocorran, unha sobresae de forma clara: a gran fascinación que provoca o sangue. Se este fluído corporal fora transparente, ou lixeiramente opaco, como un vaso de leite augado, é moi posible que non suscitase gran curiosidade fóra do entorno médicos. Pero resulta que o sangue ten como gran peculiaridade que é enormemente escandaloso. A súa cor  vermella intensa, cando está osixenado, é tan característica que exerce un poderoso embruxo naquel que a observa. Se algún dos lectores é afeccionado ou afeccionada ao cine “gore”, entenderá de forma máis clara -e sanguenta- esa fascinación á que fago referencia. Imos explicar brevemente o seu motivo, así como as funcións primordiais do sangue e o aparato circulatorio en xeral.

O equipo de Normalización e Dinamización Lingüistica está facendo unha serie de carteis sobre Ramón Piñeiro, os seus logros e as súas fazañas galeguistas. Isto débese a que este señor foi o afortunado ó que se lle dedican as Letras Galeges deste ano.

            Os carteis están sendo colocados no edificio principal e no anexo do noso centro e iremos actualizádoos ó longo do curso.

Vouvos dar algúns datos dun país lusófono que é gran descoñecido para a inmensa maioría de nós

Somos un grupo formado por alumnado, profesorado e persoal de servizos do IES Félix Muriel de Rianxo, que temos como obxectivo traballar en prol da lingua galega: a nosa lingua. Queremos que sexa unha lingua "normal", e para iso empregámola para facer esta revista dixital, e mais o blog O castelo da lúa. Queremos ter a mesma soltura para lela cá que temos en castelán e por iso montamos o Club de lectura Ex-libris. Grazas a este club xa levamos dous anos lendo e comentando obras en lingua galega, tanto de autores galegos como estranxeiros.
Tamén nos interesa o noso contorno polo que primeiro estudamos a toponimia, logo fixemos campañas para a galeguización do comercio e agora deunos por axudar na normativización do léxico do mundo do mar. Deportes náuticos (vela, remo de banco fixo e piragüismo), carpintería de ribeira, o cultivo do mexillón en bateas… son os temas nos que nos mergullamos para estudar o seu léxico e tentar buscar o termo exacto en galego e logo difundilo a través de vocabularios e láminas. Tentamos recuperar termos dos mariñeiros referidos ás embarcacións e como ademais van quedando poucos carpinteiros de ribeira, queremos facer unhas curtametraxes onde se recolla o seu traballo
E non só iso, porque tamén organizamos actividades para todos: charlas para os nosos compañeiros/as e para nais e pais, contacontos, elaboración de materiais (trípticos, calendarios, camisetas…). Ah, e temos a todos ben informadiños do persoeiro a quen se lle dedican as letras galegas, desde outubro a maio. Información tamén damos continuamente no taboleiro da lingua; organizamos os concursos de cartas de amor e mais de lectura en alto; participamos nas actividades das coordinadoras de ENDL Leixaprén e mais da do Barbanza… Non paramos! E como nos gusta o movemento, deixamos para o final a actividade coa que máis gozamos: o intercambio co ENDL doutro centro de ensino.
Profesorado:
Valentina Formoso-Lingua galega (Coord. ENDL)
Noemí Álvarez – Lingua galega
Dolores Bretal – Música
Josefa Gamarra- Física
María González- Francés
José Manuel Lobato – Matemáticas
Emilio Losada – Educación Física
Alfonso Martínez – Plástica
Paz Plaza – Lingua galega
Rodolfo Piñeiro- Música
Ana Mª Rivas – Grego
María Rodríguez- Lingua castelá
Rosa Mª Suárez – Inglés
Xabier Vázquez- Lingua castelá
Persoal non docente:
Rosa Mª Iglesias Muíños (Conserxe)

Da historia real desta aldea pouco se sabe, o que é un punto de partida estupendo para as lendas. Encóntrase na zona costeira da parroquia de Leiro, en Rianxo, ao pé da actual aldea de Abuín. Na actualidade xa só quedan en pé algúns muros a ambos os lados do camiño do que se adiviña o que foron algunhas portas e ventás. Os loureiros, que sempre dan ese aire sombrío aos bosques que tan ben vén neste caso, creceron no inte-rior das antigas casas e as hedras e os musgos cobren os restos dos tellados e os muros caídos.

O pasado xoves 27 de novembro, visitou o instituto Félix Muriel  un cantante de rock bravú, un locutor da Radio Galega, un presentador, un falador incondicional, un acordeonista… Non sei se me queda alguén polo camiño. O que si sei é que o escenario do salón de actos do instituto estaría a botar por fóra de non ser porque ese todo talento estaba concentrado nunha soa persoa: o inconfundíbel, inesquecíbel e incomparábel Xurxo Souto.