Visitade esta interesante páxina:

O venres 28 de maio os alumnos e alumnas do IES de Cangas visitaron o noso IES e mais Rianxo.

Ensinámoslles moitos lugares destacados na vila e tamén algúns por fora dela.

Como andei liada cos exames de 2º de Bac. aínda non tivera tempo ata hoxe de poñer aquí a miña impresión sobre a controvertida charla que tivemos en abril, organizada polo profesor de filosofía, a propósito do reintegracionismo.

Pasou maio e o día das Letras galegas, pero non acabou o ano Novoneyra. Deixámosvos aquí un poema que a nós nos gustou moito.

Aquí presentamos aos catro rapaces gañadores dos premios do concurso de lectura, un deles ten o premio de recitado e os outros tres os premios de lectura en alto.

Ti que es de Rianxo ou de Taragoña ou de Asados ou d´O Araño ou de Leiro ou de Isorna ou de toda canta parte e parroquia haxa que sabes porque cho dixeron ou cho contaron ou o viviches ou o pensaches ese conto ou historia irreal ou asunto investigado ou anécdota ben un costume ou tradición mariñeira rianxeira da Guadalupe ou doutras festas e aconteceres relixiosos

TERRAS altas e craras da Lucenza
onde se ollan cerca as serras lonxanas!

Voan as aigas cas áas abertas
levando a sombra polas penas brancas
i as erbas douradas e sanguiñentas.

Eu son esto que vexo e que me vei:
………………………………………………………
Cebreiro! Faro! Iribio! Cervantes!
Ancares!
Capeloso!
Montouto! Rebolo!
Cumes mouros do Courel!
Serras longas
De Oencia e Val di Orras!

O cor
preso no silencio antergo dos tesos
sólo sinte a presencia do sol…
Inmensidade da terra i o ceo!

COUSOS do lobo!
Caborcos do xabarín!
Eidos solos
onde ningués foi nin ha d´ir!

O lobo! Os ollos o lombo do lobo!

Baixa o lobo polo ollo do bosco
movendo nas flairas dos teixos
ruxindo na folla dos carreiros
en busca da vagoada máis sola e máis medosa…

Rastrexa
párase e venta
finca a pouta ergue a testa e oula cara o ceo
con toda a sombra da noite na boca.

OS soños negros i os xeitos broucos da noite
nun emboltoiro polos carreiros do monte.

VEO o tempo dos bullós
e de porse tral´o lume.
Polo alentó e polo fume
hase indilgar de nós…

NEVA venta e fai fume.
vense a xentre tralo lume
i axóugase toda encol
ó cariño do remol.

Fora riba do lousado
óllase por un furado
nevar a copo tendido
e logo a entretecido…

CHEGA a hora d´irse á cama.
O lume xa non dá fume
nin chama.
Tras tantas cousas contadas
van indo acabadas
as ganas de falar.
O ollo do lume
xunta nunha as miradas…

………………………………

Queda a brasa das ragoadas
amontoada no lar.

FIANDEIRA namorada
que fías dertralo lume
cos ollos plostos nas chamas
roxiñas brancas i azules.

fiandeiriña que fías nas noites do longo inverno
as liñas máis delgadiñas
co fío do pensamento.

Cai a neve que fora
riba dos teitos calada
mentras ti fías e soñas
nunha cousiña lonxana…

-FIANDEIRIÑA delgada
Sempre metida a fiar
Sempre a fiar e soñar
Para logo non ser nada.

-Para logo non ser nada
Eso inda está por ver
E pois cas frebas do liño
Ó torcelas de camiño
Algo se ha de prender.
-Algo se ha de prender
I afé que tiñas razón
Que eu estábache mirando
Sin deñar que encantenón
Íbame indo namorando.

1954