Nesta subsección recóllense recomendacións de lecturas e novidades.
Era un recendo de rosas
de roseira de ningures,
que se meteu pola porta.
Era unha cantiga leda
que nascía non sei onde
e petaba na fiestra.
Era unha gracia sotil
que baixaba das estrelas …
¡Eras ti!
QUE TARDE TANTO
Deixa que se alongue esta inquedanza de agora.
Que tarde, que tarde tanto
a patria deste
movimento da sevidume do pan.
Eu acaramelaba fechada nunha urna
pero non lazaba nunca a miseria dunha carencia.