O pasado día 30 de xaneiro, o alumnado de portugués do noso instituto fomos de excursión a Santiago para asistir a unha clase en portugués na Facultade de Filoloxía.

Esta saída xurdiu porque algúns dos profesores de portugués da facultade, que o ano pasado viñeran a darnos unha charla ao noso centro, nos convidaran a visitalos cando quixeramos.

Saímos do instituto as 9.20h a pesar do mal tempo que facía pero as ganas podían con todo xa que tiñamos moito interese en saber como sería esa clase de portugués, se entenderíamos algo, como sería a universidade…

Para aproveitar a mañá, xa que a clase na facultade non comezaba ata as 12, fomos ó Museo do Pobo Galego, alí vimos donde estaban soterrados Rosalía e Castelao.Logo como aínda nos sobraba tempo antes de ir a Facultade o autobús deixounos no auditorio e alí tomamos e comemos algo para facer tempo.
Cando xa quedaba pouco fomos a pé ata a facultade. Recibíronnos no hall, onde nos distribuímos en grupos de dez máis ou menos e -xunto cos profesores de portugués- fixemos unha pequena visita. Fomos ó salón de actos, onde unha das profesoras nos comentou todas as distintas licenciaturas que se podían facer nesa facultade (portugués, galego, alemán, francés, inglés … ). Explicounos tamén de todas as partes das que contaba o edificio, dende a biblioteca, pansado pola cafetería , a  aula de informática ,etc.

Ó sair do salón de actos fomos á biblioteca donde nos separaron en grupos de 12 por mor de non molestar ós alumnos que se dispoñían a estudar. Nada mais entrar puidemos ver estantes cheos de libros e a alumnos ou ben estudando ou ben cada un no seu ordenador. A profesora explicounos que esa biblioteca estaba conectada coa biblioteca do campus de Lugo e que se se che facía falta un libro e estaba en Lugo recibíalo ó día seguinte.

Nada máis saír da biblioteca xa fomos directamente para a clase pasando antes pola aula de informática, a cal vimos dende a porta xa que non nos deixaron entrar .

Ó chegar á clase a profesora que nos acompañou durante todo a visita  presentounos ós distintos profesores que impartían portugués na facultade , e ó rematar coa explicación ,  o profesor Ulises comezou coa clase. El comezou falandonos un pouco del, díxonos que nacera en Brasil, peo era de pais brasileiros e italianos; o que amosa que a cultura brasileira é moi heteroxénea.

 O profesor tratounos como alumnos de todo o ano e deunos unha ficha coa que estaban traballando os matriculados. Lemos un artigo dun xornal brasileiro e a clase desenvolveuse ó redor deste artigo. O profesor pretendía que o comentaramos entre todos. El explicou as palabras que quizais non se entendían e logo fixo preguntas para os alumnos. Todos podiamos participar pero como é lóxico só responderon os alumnos habituais posto que a nós dábanos vergoña.
Ás 13.00 tivemos que marchar. Só saímos nós da aula posto que os alunos da facultade aínda tiñan outra hora máis de clase. Collemos o autobús e voltamos para o instituto.

Hoxe en día unha das maiores causas de empobrecemento dos países do Sur é o comercio, un mercado tradicional que se estende polo mundo e que causa desigualdades entre países e persoas. De feito, a maior parte dos produtos que empregamos na vida cotiá proveñen de dito mercado, dominado polas grandes e poderosas empresas multinacionais, pertencentes ao Norte e coñecidas por todos (Nike, McDonals, Benetton, Coca Cola, Samsung, Nestlé, Chiquita, Benz, Elf…). Coa súa cobiza, egoísmo e falta de escrúpulos acrecentan a pobreza, a explotación infantil, a discriminación cara á muller, a violación de dereitos humanos, pésimas condicións laborais, esgotamento dos recursos naturais…
Resolver esta situación forma parte dos principios básicos do Comercio Xusto, idea que xurdiu en Holanda hai uns trinta anos por parte dalgúns organismos presentes no Sur, con proxectos de desenvolvemento naqueles países máis pobres. Pretendía distribuír produtos comprados directamente a campesiños e artesáns para que se beneficiasen de todo o prezo pagado por eles nos países do Norte. Para iso seguíronse tres pasos: organizouse aos produtores en cooperativas capaces de recoller os seus produtos e exportalos directamente; logo, fundouse en Holanda unha cooperativa de importación que facía chegar os produtos; e por último abríronse puntos de venda propios chamados “Tendas do Terceiro Mundo” ou “Tendas da solidariedade”, precursoras doutras organizacións solidarias que xurdiron despois.
Trátase dun comercio alternativo ao tradicional, e que está ao servizo das persoas, tendo en conta valores éticos, sociais e ecolóxicos. Este tipo de comercio enténdese como un servizo recíproco, no cal, tanto os produtores como os consumidores quedan satisfeitos. Neste mercado as grandes multinacionais quedan fóra, mentres que os produtores en vías de empobrecemento, os consumidores solidarios e responsables e os intermediarios sen ánimo de lucro, pois elimínanse aqueles especuladores cuxo obxectivo sexa o enriquecemento ou lucro, gozan dunha nova relación, libre directa e honesta.
O IES “Félix Muriel” quixo participar nesta nobre causa e dala a coñecer. Para iso aproveitouse a época de compras impulsivas do Nadal. Fixéronse paneis explicativos. Tivemos o pracer de contar con dous monitores da ONG Panxea (www.panxea.org) que impartiron uns talleres sobre o Comercio Xusto en 2º de ESO. A maioría dos alumnos de 1º BAC-C fixémonos cargo da venta de produtos de calidade que se obtiveron nunhas condicións xustas de produción entre o Sur e o Norte: “quitapenas” de Guatemala, axendas solidarias, postais, bixutería, accesorios para o pelo, incenso (da India, de Tailandia…), velas, estoxos, moedeiros, xabóns, cremas, fulares, camisetas con divertidos e solidarios slogans e alimentos, como chocolatinas, pastillas de chocolate (con cereais ou abelás, de quinoa, negro, con leite, sen azucre, do Ecuador…), cafés (moídos, en grans, de Cuba, de México, de Colombia…), tés (verde, vermello…), caramelos, bebidas…
Cadaquén ten que ser responsable, se eliximos estes produtos estaremos promovendo un tipo de comercio que nos beneficiará a todos e podemos lograr que as cousas cambien.

O día 3 de decembro fomos a Santiago a ver unha obra chama “Broadway Station”.

Ás 8:30 todas as clases de bacharelato collimos o bus para Santiago. Chegamos alí ás 9:40 máis ou menos. Chegamos cedo, así que fomos almorzar a un bar antes de que comezara a obra.

Este torneo, organizado polo vicedireitor Rafael Saco, tivo lugar o 28 de outubro, co fin de que todos aqueles que tiveran nocións de xadrez puidesen poñerse a proba retando a Manuel Abuín, varias veces campión de Galicia de xadrez, que agora imparte clases no Club de xadrez de Rianxo dous días á semana, coa finalidade de formar un equipo.

Este ano, o alumnado de Francés de 4º de ESO e aquel de 1º de bacharelato que así o decidira imos ir dar unha volta pola cidade da luz. Estamos todos e todas moi emocionados coa idea de coñecer París, sobre todo tendo en conta que somos un “reducido” grupo de 47 –profesores aparte–. Quen nos verá practicar o noso francés polos Champs Élysées adiante!

O pasado xoves 27 de novembro, visitou o instituto Félix Muriel  un cantante de rock bravú, un locutor da Radio Galega, un presentador, un falador incondicional, un acordeonista… Non sei se me queda alguén polo camiño. O que si sei é que o escenario do salón de actos do instituto estaría a botar por fóra de non ser porque ese todo talento estaba concentrado nunha soa persoa: o inconfundíbel, inesquecíbel e incomparábel Xurxo Souto.

A viaxe cultural a París, organizada polo Departamento de Francés, conecta directamente coa programación da materia de Historia Contemporánea de 1º Bacharelato. Concretamente coa unidade didáctica nº 2: “As transformacións políticas: a fin do Antigo Réxime e a Ilustración. As revolucións liberais. Os nacionalismos”. Os contidos conceptuais deste tema son: O Antigo Réxime. A Revolución Francesa e a Europa napoleónica. A Europa da Restauración. As revolucións de 1820, 1830 e 1848.

O pasado martes día 11 de novembro o alumnado de 4º da ESO  2º de bacharelato do I.E.S. Félix Muriel viaxou a Santiago de Compostela ao colexio privado La Salle para ver unha representación teatral sobre a xeración do 27. Había alumnos doutros centros, eramos sobre uns seiscentos rapaces na sala.