Adeus, muelle de carril,

muelle da embarcación

donde moitos máis choran         

lágrimas de corazón

 

 

Canta ti, cantarei eu

E iremos os dous cantando

Canta quen tivera amores

Que os meus xa se van acabando

 

Taragoña ponte firme

que Rianxo xa caeu,

Asados está temblando

co susto que lle meteu

 

 

 

 

 

Nosa señora do Carmen

Mándame o vento en popa

Que somos os de Rianxo

e traémola vela rota.

Esta noite vai de tuna

E a outra vai de parranda

E para a outra que veña

Durmirei contigo na cama

 

 

Carmiña, Carmen

Que pena me das                  

Na guerra de Cuba

Morreuche o rapas

Se morreu

déixao morrer

Para ti Carmiña

Rapas ha de haber

 

 

Chamásteme moreniña

Á vista de tanta xente

E agora vaime quedar

moreniña para sempre

 

 

Adiós Taragoña fermosa

Á popa che vou virando

A despedida vai boa

A volta sabe Deus cando.

 

 

Joseíño meu amor

Meu repoliño cerrado

Quixérache ter José

Na miña horta plantado.

 

 

 

 

 

Onde has de ir á herba

Que che hei d´ir erguer

Dareiche un abrazo

A todo meter

 

 

Dime a onde vas morena

Dime a onde vas salada

Dime a onde vas morena

A las dos de la mañana

 

 

Meu santiño San Ramón

Feito de pau de Carballo             

Casa meu santiño casa

Aos solteiros do Burato

 

 

María miña María

Miña revolteadota

Botásteme as pallas fóra

Onde hei durmir agora?

 

 

Sácate de diante

E déixame pasar

Miña nai é pobre

Non ten que che dar

 

 

Eu queríame casar

Miña nai dime que é sedo

Ela como está casada

Non sabe as gañas que eu teño.

 

 

Como chove miudiño!

Como se espeta no chan!              

Como baila dereitiña

A muller de meu irmán!

 

Cando paso pola túa porta

Compro pan e vou comendo

Para que non digan teus pais

Que con verche me manteño

 

 

Mira como ando muller,

Borracho e apasionado

Polo teu querer

 

 

Onde vas Virxe do Carme

Co ese cabelo tendido?                     

Vou buscando aos mariñeiros

Que andan polo mar tendidos

 

 

A ceniza do cigarro

Pode servir de testigo

Que á noite estiven na túa porta             

E non puiden falar contigo

 

 

Mariña, ti elo demo

Que me anda atentando

Que no río,

Que na fonte

Sempre che encontro lavando

 

 

O querer miña meniña,

Vaiche no tirar do caldo,

Para todos vas o fondo

E para min andas nadando

 

Sei un niño de carriso,

Na cabesa dun repolo

Certaron os nenos del

Levaron cabesa e todo.

 

 

Miña comadre pelonia

Non vin muller coma ela,

Os osos dállos ao home

E a carne cómea ela

En abril espijas mil                                      

A chuvia en San Xoán

Colle o viño

E non da pan

 

En maio en maio

Aínda que corta a

Chuvia detrás do arado

 

Se chove o día da ascensión

Non hai centellón

 

Bailemos de febreiro

cos teus días 28 e se

duraras catro máis non

quedaba nin can nin ghato

 

 

María se vas ao río lavar

Non botes a roupa

Que a poder sachar

 

A miña nena pequena

Pequena do corazón

Heina de levar á feira

Vendela por un pantalón

 

Para vira a xunta min,

Para vir a xunta min,

Vai lavar a cara galopín.

Eu queríame casar,

Miña nai non teño roupa,

Casa miña filla casa,

Que unha perna tapa a outra.

 

 

 

Polo río abaixo vai unha troita de pé

Corre que te corre quen a puidera coller

Quen a puidera coller                                     

Quen a puidera pillar

Polo río abaixo vai unha troita a nadar

 

Polo río abaixo vai unha sartén,

Vai fritando peixes,

Han de saber ben.

 

 

A miña sogra morreu,

Enterreina no palleiro,

Deixeille un brasiño fóra

Para que tocara o pandeiro

 

 

Eu caseime no Araño

Pensando que había pan

O forno da miña sogra

Cría silvas no verán.

 

A miña nena pequena

Pequena do corazón

Eina de levar á feira

Vendela por un patacón

 

 

Miña nai por me casar

Ofreceume canto tiña

Agora que estou casada

Pajoume cunha ghaliña

 

 

María se vas ao río lavar              

Non botes a roupa

Que a podes rachar

 

 

 

 

San Benito do ollo redondo              

Hei de ir á miña nai

Senón morro

Hei de levar unha bota de viño                    

Para emborrachar ao San Benitiño     

 

 

O señor cura non baila

Porque ten unha coroa

Baile señor cura baile

Que Dios todo llo perdoa

 

 

Se queres que arda Baiona

Plántalle lume ao castillo

E verás o teu corazón

Abrazado con el mío

 

 

O pintor que pintou a Juana

Tamén pintou a Leonor

Si Juana é máis bonita

a culpa é do pintor

 

 

Si queres que o carro cante

Móllalle o eixe no río

Despois co eixe mollado

Canta coma un asubío

 

 

Santo San Bartolomeu

Feito de pau de sanguiño

Líbrame santo querido

Do lobo de Rianxiño

 

 

 

 

 

 

Caracol col col                                                    

Pon os teus cornos ao sol

E o labrego que traballa

Non lle comas outra col

Caracol col col

Caracol col col

 

Teño unha peniña pena

De min non a podo botar

A puñaladiñas morra            

Quen ma fixo tomar

 

 

Anque me chaman Jesús

Non son nuestro señor                                  

Son albañil e canteiro

E tamén toco o tambor

 

 

Anque me chamo Castro

Non son Fidel o de Cuba

Son o “Churra de Asados”

De moi baixiña estatura

 

 

Miña casiña meu lar

Da parrumeira enferruxada

Catro patacas ca tona

Anque non coma máis nada

 

 

Onde vas Carmiña?                                 

Veño da verdura

Ai que ricas coles

Ten o señor cura

 

 

Meu Santiño San Ramón

Feito de pau de carballo

Casa meu santiño casa

Aos solteiros do burato