Dende o luns 16 de marzo ata o 3 de abril de 2009 no noso centro de ensino, o IES Félix Muriel, contaremos coa exposición "A Europa das Linguas" que con anterioridade pasou por outros centros educativos  ou culturais de todo o territorio galego. Agora, por primeira vez, chegou á nosa comarca, da man de varios centros que formamos parte da Coordinadora de Equipos de Normalización e Dinamización Lingüística do Barbanza, do que o noso ENDL forma parte, que organizan esta exposición promovida pola Asociación Socio-Pedagóxica Galega (ASPG).

Nesta exposición que estará situada no espazo de entrada do IES, poderemos observar 40 paneis ilustrados con fotografías, debuxos e gráficas a toda cor. A información que achegan fai un percorrido polas lenguas de Europa para cegar a compara a situación da lingua galega con outras linguas.

Todo o alumnado do centro visitará nalgunha sesión do seu horario lectivo esta exposición. Para a súa maior comprensión e análise contarán cunha unidade didáctica para traballar estes contidos relacionados coa sociolingüística. O lugar onde se expón –a entrada do IES- permítelles tamén afondar no seu estudo no tempo de lecer.

Desde o Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística do IES Félix Muriel queremos convidar aos pais e nais do alumnado, e ó resto dos cidadáns do concello, a visitar esta exposición que cremos de grande interese.

Hai falantes de portugués en Goa, polo tanto entenderannos bastante ben ós galegos.

Dado o interese do tema e das argumentación expostas recomendámosvos a súa lectura.

Medias verdades, mentiras enteiras, distorsión da realidade… É o que empregan un grupo de xente que – baixo unha denominación tan ben soante coma “Galicia bilingüe”- quere enterrar o galego. Si, como o oídes, ímoslle chamar ás cousas polo seu nome. Podedes non estar de acordo coa nosa postura, pero cando menos teredes que estar ben informados e entender ben o significado do bilingüismo que se anda a defender por aí.

Que pretenden os que baixo “bilingüismo” defenden que “cadaquén fale o idioma que queira e eduque ós fillos na lingua que desexe”? Significa, ademais dunha falta de respecto pola lingua propia da comunidade e mais dos seus falantes, o seguinte:

Ide reflexionando sobre isto, informádevos ben do que realmente pretende a xente que promulga o bilingüismo, e mais do que queremos os que buscamos a NORMALIZACIÓN -que non imposición- do galego.

Seguimos no próximo número, que isto non remata aquí!

Ocupa a banda oriental da illa de Timor e tamén ten fronteira marítima con Australia, no mar de Timor, ó sur. A súa capital é Dili.

Ademais do portugués ten tamén como lingua oficial o: tétum.

Os portugueses foron os primeiros europeos en chegar á área, en 1512, na procura de madeira de sándalo xa que abundaba nesta illa. Coa chegada ao trono de Portugal de Felipe II  Rei de España, os españois exerceron o dominio sobre a illa durante uns 60 anos usándoa de posición estratéxica contra os intereses coloniais das Provincias Unidas (actual Holanda).Durante catro séculos, os portugueses utilizaron o territorio para fins case exclusivamente comerciais.

Non foi até a década de 1960 cando a capital Dili dispuxo de luz eléctrica e ata a década seguinte cando dispuxo de auga potable, sumidoiros, escolas e hospitais. O resto do país, sobre todo nas áreas rurais, continuaba atrasado.

Despois da “ Revolución dos Cravos” en Portugal, a illa decidiu independizarse da metrópole en agosto de 1975, pasado o poder a mans do FRETILIN (Fronte Revolucionaria de Timor Leste   Independente), que proclaman a república o 29 de novembro do mesmo ano. Pero esta independencia durou pouco. O xeneral Suharto, gobernante de Indonesia, mandou tropas do exército a invadir a illa. O 7 de decembro, os militares indonesios desembarcan en Dili, ocupando todo Timor, a pesar do repudio da Asemblea Xeral da ONU. O 20 de maio de 2002 conseguiron a restauración da Independencia.

O seu clima é ecuatorial, con dúas estacións anuais. Pódense considerar tres zonas climáticas: a do norte, menos chuviosa; a central -con moitas precipitacións- e a do sur, que é a máis chuviosa e a que ten máis vento.

Podemos pasear a pé, a partir das ruínas dunha antiga pousada en Hatubuilixo.

Podemos observar ata 25 aves distintas no distrito de Lautein, tamén podemos ver con facilidade golfiños e baleas.

As cores da bandeira significan:

   Amarelo: os restos do colonialismo.

   Negro: o obscurantismo que é preciso vencer.

   Branco: a paz.

   Vermello: loita pola liberdade nacional.

Como membros da Coordinadora de ENDL do Barbanza imos participar, por segundo ano consecutivo, na edición do Correlingua 2009, que este ano se vai desenvolver na Pobra.

Nós non temos no noso IES ningunha sección bilingüe, pero fixádevos que noticia máis interesante!