Imaxe de cabeceira
Nós, normalizando

Sección dedicada a mostrar dinámicas normalizadoras propias, do noso ENDL, pero tamén a dar conta de persoeiros, entidades, organizacións… que se moven no mesmo campo ca nós, o da normalización das linguas minorizadas. Aproveitamos tamén este espazo para presentar información sobre distintas linguas minorizadas no mundo.

Artigos nesta sección:

Deixámosvos os calendarios deste trimestre para que vos poidades organizar.
AxendaAula_A3_xaneiro201920_v3-1

VOTA ESTRELA ROSALÍA_Cartaz Dixital_3-1

A Unión Astronómica Internacional (IAU, polas siglas en inglés) foi fundada hai un século, en 1919. Para celebrar o seu centenario, a IAU organizou a campaña mundial NameExoWorlds, que permite que cada país do mundo lle poña nome a unha estrela cun exoplaneta asociado.

HD 149143 é a estrela asignada a España. É unha anana amarela parecida ao noso Sol situada a 240 anos luz de nós, na constelación de Ofiúco, o Serpentario. A súa magnitude relativa é 7,89, o cal a converte nun obxecto visíbel con prismáticos en ceos escuros. O exoplaneta HD 149143 b foi descuberto en 2005. É un xigante gasoso un pouco maior que Xúpiter que orbita a oito millóns de quilómetros da súa estrela: tarda só 4,1 días en dar unha volta completa arredor dela.

A Agrupación Astronómica Coruñesa  propuxo nesta campaña o nome de Rosalía de Castro para a estrela HD 149143, e o de Río Sar para o seu exoplaneta HD 149143 b.

Podedes votar xa e até o 12 de novembro no sitio web que creou o comité español da IAU: www.nombraexoplanetas.es.

Resultado de imaxes para prexuizos lingüísticosPara empezar , debemos chamar a atención sobre o concepto de prexuízos lingüísticos. Con este concepto referímonos a toda valoración negativa que se realiza cara unha lingua ou cara os seus falantes manipulando, malinterpretando ou inventando a realidade a partir dos estereotipos. Este fenómeno débese principalmente ao concepto de diglosia, é dicir, a coexistencia en condicións de desigualdade de dúas linguas nun territorio, exercendo a lingua foránea, como hexemónica, os usos de maior relevancia e a lingua propia, como minorizada,  usos limitados e restrinxidos ao ámbito familiar e ao rexistro coloquial. Este feito é o que se dá en Galicia co galego e co castelán, sendo o español o idioma dominante.

O feito que imos analizar desenvolveuse no reality Gran Hermano no ano 2011. Neste programa a coruñesa Marta López mostrou, sen lugar a dúbidas, un pensamento galegófobo ao deixar constancia dunha cantidade inmensa de prexuízos cara o noso idioma. Na súa intervención comeza afirmando que na escola os libros de texto eran en galego e que a docencia do profesorado se desenvolvía en castelán, mais que ela mercaba os libros en castelán porque dicía ´´falar mal galego´´ e, en consecuencia, ao non comprender correctamente todos os termos que se utilizaban nestas publicacións, dificultaban a súa memorización. Este aspecto non só reflicte un pensamento negativo cara o idioma propio de Galicia, pois podemos observar a sensación de preguiza por parte desta muller para informarse do significado dalgún termo, mostrando así a súa escasa formación e mesmo ignorancia.

Por outra banda , a relación entre falar un idioma e ter unha ideoloxía política determinada é outra das visións que esta concursante quere transmitir. Marta López asegura que pouca xente fala galego e que aquelas persoas que o utilizan son nacionalistas, cando en realidade , o feito de usar un idioma non condiciona ser de esquerdas,dereitas , de centro ou independentista. Este é un dos prexuízos máis recentes dende a chegada da Democracia a pesar da existencia de medidas e leis consensuadas pola cámara autonómica que regulan o uso deste idioma en diversos ámbitos.

En terceiro lugar, mostra que o galego non é un idioma válido para ligar, afirmando rotundamente que moitas persoas rexeitan a outras persoas polo idioma que falan. Así mesmo podemos observar como inicialmente Marta López mostra unha concepción do galego como un idioma bruto e feo polo uso do seseo e gheada, criticando ademais como unha gran parte da xente xove fala galego. Mais tamén debemos destacar como a súa compañeira di posteriormente que o acento galego soa ben e bonito. Posteriormente, maniféstase unha visión contraditoria por parte da concursante de orixe galega ao mostrarse de acordo ca idea manifestada pola compañeira, afirmando que a xente se avergoña do propio acento.

En definitiva , podemos observar como estamos ante unha situación real de prexuízos e de galegofobia, manifestada a través dunha coruñesa ignorante, con falta de criterio e carente de sentido crítico, que se contradí en máis dunha ocasión ao manifestar a súa opinión sobre o galego. Esta realidade, por moito que os medios de comunicación a pretendan ocultar en determinadas situacións, existe nunha proporción maior da que pensamos. Por esta razón, deben tomarse medidas que favorezan a erradicación de visións tan prexudiciais para cunha comunidade lingüística e social.

Galicia é un territorio no que conviven dous idiomas, o galego e o castelán. A lingua propia deste territorio é recoñecida como oficial dende a aprobación da Constitución Española do ano 1978, na que se recoñece a este territorio como Nacionalidade Histórica. A pesar diso, o número de galegofalantes diminuiu notablemente.

En primeiro lugar, debemos destacar algúns dos factores que están contribuíndo negativamente a este fenómeno. A presenza do castelán na maior parte dos medios de comunicación, da tecnoloxía ou da informática son aspectos que condicionan notablemente a situación actual da lingua galega.    Neste sentido, non todo é negativo. Por primeira dende a publicación dos informes do Instituto Galego de Estatística do ano 2013, os datos relacionados co uso da lingua afirman que, no período 2013-2018 , aumentou o número de galegof

alantes nun 0.9%. Aínda que esta cifra sexa positiva, segue sendo preocupante, pois só algo máis da metade da poboación sabe utilizalo ou o emprega maioritariamente.

Por outro lado, debemos destacar do mesmo xeito, que o número de pais que deciden educar os seus fillos na nosa lingua aumentou nunhas proporcións pequenas, alcanzando un 44.34%, mentres que un 62% utiliza castelán e galego indistintamente no fogar. Mais nas xeracións novas, a pesar de que falen máis galego, diminuíu a conciencia lingüística. O 26 % dos xoves afirman que non saben falar galego cando en realidade teñen coñecementos suficientes para o seu uso, un aspecto que resulta paradoxal ao observar que é o idioma que maioritariamente utilizan en todos os ámbitos ou na maior parte deles.

En terceiro lugar, debemos destacar que a presenza do galego nos medios de comunicación é cada menor. Dende a primeira aparición dun medio de comunicación en galego durante o Franquismo coa emisión dun programa da BBC Radio na nosa lingua, este idioma non se consolidou por completo neste ámbito. Actualmente neste sector existen a Radio Galega e a Radio Galega Música de programación xeralista, mais habitualmente esta emisora recibe moitas críticas dos oíntes polo escaso contido de música galega durante os seus programas e espazos. A isto hai que engadir que a presenza do galego noutros medios audiovisuais é escasa. É un feito que RNE só emite durante unha hora en galego na súa programación durante a desconexión territorial e que outras canles de radio de orixe galega utilizan en todo momento o castelán nos seus espazos. Isto é algo que non deixa de sorprender.

En conclusión , o galego está resistindo, vivindo unha melloría nunha proporción moi pequena, ao estar condicionado por factores sociais que influencian negativamente o futuro do idioma. Se se loita por estender o uso normalizado da lingua propia de Galicia, estas cifras deberían reflectir unha melloría significativa.

Aquí tedes os calendarios para poder organizarvos:

AxendaAula_A3_outubro201920.jpg

AxendaAula_A3_novembro201920

AxendaAula_A3_decembro201920

O Faro de Vigo anunciou que o alumnado do IES Otero Pedrayo asume o reto de vivir 21 días falando durante todo o día só coa lingua propia de Galiza.

Os alumnos e profesores do IES Otero Pedrayo, iniciaron o 15 de xaneiro tres semanas falando só galego. A iniciativa produciuse no IES da Pobra do Caramiñal, hai seis anos e foi apoiada pola Secretaría Xeral de Política Lingüística.

Falar galego durante 21 días as 24 horas vai ser un avance si ou si. A vicedirectora do instituto afirma que se decidiu facer iso porque  a lingua neste momento necesita promoción e tamén reflexión. Está claro que non todos os alumnos se van a olvidar do castelán e van falar galego o resto das súas vidas, pero vai axudar a que moitos perdan o medo a empregalo e moitos outros non sintan vergoña de empregar en todos os ámbitos a lingua que empregan na casa.

Dende os últimos anos está aparecendo un prexuízo asociado á lingua galega: o galego como un idioma imposto. Trátase dun prexuízo moi recente, pois, o abandono absoluto por parte dos poderes e a dificultade para o seu uso durante unha gran etapa da historia desta lingua farían imposible a existencia deste prexuízo. Foi nos últimos anos, cando se tomaron as medidas de protección do galego, cando certos grupos comezaron a divulgar esta falacia.

Deste xeito , o 1 de abril de 2019, a Mesa pola Normalización Lingüística, entidade independente constituída en 1986 e que conta con 5000 socios e que ten como obxectivo a normalidade plena da lingua galega, sacou unha campaña de denuncia contra a “imposición do galego”. Nesta campaña deixan ver que o galego, claramente ,non é unha lingua imposta na nosa comunidade senón unha lingua minorizada tanto nos ámbitos administrativos, como nos medios de comunicación, así como, no ensino. A través destes cartaces que están sendo repartidos polas diferentes localidades de Galicia e divulgados polas redes sociais, a Mesa quere dar a ver que este é un prexuízo totalmente falso.

Para comezar, en canto aos medios de comunicación, un galego non pode ler un xornal diario impreso integramente en galego xa que as cifras descenden ata o 0 % . No caso da televisión, só o 4% das canles son en galego contra o 96% que hai en lingua castelá. No ámbito da administración as cifras non son moito mellores. O número de pólizas en galego é o 1%, así como, as sentenzas en galego só son o 5% fronte o 95% restante en castelán. Por outro lado, o ensino infantil en galego nas cidades é do 8% , e estes nenos só poden gozar do 0,6 % dos seus xoguetes na lingua de Galicia. Desta forma, as cifras de nenos de entre 4 e 15 anos que non saben falar a lingua da súa comunidade ascende ao 22,7%.

Así vemos que esa imposición da que falan certos sectores é falsa. A Lei de Normalización Lingüística ou o Plan Xeral de Normalización da lingua galega o único que buscan é a paridade no uso e nas competencias de ambas dúas linguas. Nos distintos ámbitos da sociedade é unha evidencia que, se hai unha lingua que se lle impón ao cidadán (nos xogos, sentenzas, pólizas, cinema …) esa é o castelán.

474 Artigos |   | 1  | 2  | 3  | 4  | 5  | 6  | 7  | 8  | 9  |   | 60  | 
*
Nesta WEB utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor,
rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.