Sección dedicada a mostrar dinámicas normalizadoras propias, do noso ENDL, pero tamén a dar conta de persoeiros, entidades, organizacións… que se moven no mesmo campo ca nós, o da normalización das linguas minorizadas. Aproveitamos tamén este espazo para presentar información sobre distintas linguas minorizadas no mundo.
O Equipo de Normalización Lingüística do IES Félix Muriel deséxavos BO NADAL
Para moitos ser galego é nacer en Galiza, unha comunidade autónoma de España, pero que está considerada nacionalidade histórica.
Galiza ten unha lingua propia que é a oficial xunto co castelán. A pesar de ser unha lingua como outra calquera, esta lingua posúe unha gran cantidade de prexuízos. Algúns que veñen dende fai séculos como que o galego ten un léxico pobre, ou outros prexuízos como que o galego é unha lingua de paletos
Estou case segura de que se lle preguntas a un madrileño que opina no referente dos galegos, os da capital asociarano ao monte, ao rural, as vivendas afastadas, a unha persoa paleta… Eu son galega e a moita honra, falo galego, que é unha lingua que ademais de servir para comunicarse, como todas as linguas representa unha cultura, unha historia e un pobo, dos cales me sinto orgullosa.Os galegos sempre fomos uns loitadores e resilientes.
Un galego que non fale galego non é un galego completo, pois, esta lingua ensínache palabras tan bonitas como bico, aperta, maniotas, quérote, choiva, demo, lucecú… entre moitas outras que ocupan un anaco do meu corazón. Según moita xente parte de ser galego é responder con outra pregunta, non sei se eu o fago, pero o que si teño claro é a resposta a esta pregunta.
Ata os 7 anos eu falaba castelán, malia que meus pais sempre me falaron en galego, pero tiña unha curmá que falaba así, e como quería ser como ela pois eu tamén falaba igual. Un día na escola, un compañeiro da miña clase díxome que non se era galego se non se falaba en galego. Foi nese intre no que cambiei de lingua, xa que eu quería ser galega, porque así me sentía. Mais que é ser galego? Que é sentirse galego? É o máis complicado, como lle explicas a alguén non galego o que é sentirse dese xeito?
Ser galego é queixarse cando non che traen tapa nun bar mentres te ris dos veraneantes que non entenden as mareas e aparcan os seus coches nas rampas do porto. Ser galego é recorrer todas as verbenas dos pobos no verán, ir á praia con pouca calor, un suadoiro e para a praia. Ser galego é disfrutar do cocido da avoa, dun paseo polo Obradoiro, dun concerto na Praza da Quintana cun posterior paseo polas ruelas de Belvís. Ser galego é emocionarse cando ves a primeira orquestra do verán e berrar que poñan Los Suaves como cancións de fin de festa.
Para moitos ser galego é nacer en Galiza, unha comunidade autónoma de España, que está considerada nación histórica.
Galiza ten unha lingua propia que é oficial xunto co castelán. A pesar de ser unha lingua como outra calquera, esta lingua posúe unha gran cantidade de prexuízos. Algúns que veñen dende fai séculos como que o galego ten un léxico pobre, ou outros prexuízos como que o galego é unha lingua de paletos. Estou case segura de que se lle preguntas a un madrileño que opina dos galegos, os da capital asociarano ao monte, ao rural, ás vivendas afastadas, a unha persoa paleta…
Eu son galegae a moita honra! Falo galego, que é unha lingua que ademais de servir para comunicarse, como todas as linguas representa unha cultura, unha historia e un pobo, dos cales me sinto orgullosa. Os galegos sempre fomos uns loitadores e resilientes. Un galego que non fale galego non é un galego completo, pois, esta lingua ensínache palabras tan bonitas como bico, aperta, maniotas, quérote, choiva, demo, lucecú… entre moitas outras que ocupan un anaco do meu corazón. Según moita xente parte de ser galego é responder con outra pregunta, non sei se eu o fago, pero o que si teño claro é a resposta a esta pregunta.
Na actualidade están presentes diversos prexuízos sobre a lingua galega, que fan que esta se vexa desvalorizada e incluso substituída por outra máis prestixiosa, como é o caso do castelán. Isto non é responsabilidade de ninguén máis que das persoas ignorantes e sen pensamento crítico, que pretenden con estes pensamentos anular a unha lingua e ao mesmo tempo a todo o que se atopa detrás dela.
Os nosos parabéns aos gañador@s do Concurso de Conxuros deste ano.
1º Premio:
Iker Tubío Vñazquez
2º Premio:
- Ález Vilas A.
- Violeta Torres
- Xiana Alcalde
Como mostra dos seus traballos, deixámosvos o vídeo creado por Iker:
Ser galego/a no século XXI dentro de Galiza é que che guste o cocido os domingos na casa da avoa e os pementos de Padrón na Pascua, fóra dela é o ser morriñento, lembrarse de Galiza cada vez que te vas. Ser galego é que che guste a festa, e tamén as verbenas no verán, aínda que chova na maior parte delas.
Outra das cousas que nos caracteríza de ser galegos/as son os instrumentos, como a pandeireta e a gaita nas feiras, nas que podes pasar todo o día polos postos. Galegos son os que van fóra de Galiza e automaticamente se lles recoñece polo acento. E tamén os que ven os anuncios do Gadis día si e día tamén.
Todos poderemos organizar mellor o noso tempo, as nosas tarefas, os nosos exames, … grazas aos calendarios elaborados polo Equipo de Normalización que están á vosa disposición na aula virtual. Neles mulleres de diferentes ámbitos moi importantes na nosa sociedade teñen un lugar especial. Valorémolas!
Moitas grazas a todos os que colaborastes!
