Imaxe de cabeceira
Nós, normalizando / ...
O baúl do desprezo
Artigos nesta sección:

A cuestión é pulpo ou polbo? Dous significantes que aportan un mesmo significado (Molusco mariño sen cuncha da clase dos cefalópodos de corpo globoso e oito brazos ou tentáculos con ventosas, chamados raxos) e varias opinións ao respecto dende xente que opina:  “polbo, polbo, polbo… que trapalladas son esas? Polvo é o de varrer e non hai máis, o que se come é o pulpo” ata outros que pensan que ampararse en que a realidade lingüística galega é a que sempre se lle chamou pulpo é tanto como dar oficialidade lingüística ao castrapo.

Polbo

Selena Bermúdez Fungueiriño  (2ºBach A) deixounos a súa reflexión a propósito da polémica arredor do polbo-pulpo do Carballiño

A petición do alcalde de Carballiño para incluír a palabra pulpo no dicionario xunto polbo é canto menos polémica. Ampárase en que a maioría dos falantes do seu concello utilizan “pulpo” para tal proposición, pero é importante sinalar que os castelanismos están amplamente estendidos pola xeografía galega debido a séculos de imposición do castelán. Ademais o galego está en pleno proceso de normalización e fai escasos anos comezou a estandarización da nosa lingua, polo que non todos as verbas están plenamente asentadas entre os falantes.

Vimos de saber que a Xunta se negou taxativamente a incluír o Día de Rosalía no calendario escolar, mais si que engadeu o Día do Consumidor….
Esta actitude por parte da Xunta pódese definir como un auto-odio á nosa patria, xa que Rosalía é un símbolo moi importante da nosa literatura, presente no ámbito educativo. Unha muller que fixo historia e que representa para moitas e moitos a Galiza.
Este é un acto máis por parte da Xunta de rexeitamento á nosa lingua e cultura…

Recentemente, observamos nun libro de “Lengua castellana y Literatura" como un poema pertencente á literatura medieval galego-portuguesa foi traducido e usouse como texto representativo da literatura castelá na Idade Media. É común observar como os libros de texto de literatura castelán ocultan ou tratan de xeito moi marxinal a literatura das demais culturas da península, como son o galego, o catalán e o vasco. Isto débese á situación non normalizada da nosa lingua, e polo tanto da nosa literatura considerándoa como un subapartado dentro da literatura española. Pero isto pode considerarse un ataque dende as ansias de centralismo e unidades españolas, xa que a literatura galego-portuguesa é estudada e admirada dende moitos países considerándoa como o que é, unha literatura propia dun pobo e dunha cultura.  Malia á magnífica consideración fóra do propio territorio, en España segue sen gozar dunha situación de normalidade. Proba disto, é a ignorancia que nós mesmos, alumnos galegos, temos de autores importantes cataláns e vascos, o que nos leva a pensar que eles ignoran tamen a nosa literatura e do mesmo xeito os alumnos do resto do territorio español. Esta actitude negativa e censurable en si acada lindes de desprezo e ofensa no exemplo de tradución dun poema da literatura galega ao tratalo como representativo da literatura castelá dun determinado período. Unha posición correcta dende o punto de vista normalizador sería, ademais de mostrar a cantiga na súa lingua orixinal, galego, servirse dunha tradución ao castelán que permitise coñecer ao resto de alumnos/as españois a nosa literatura, mais sempre indicando a lingua na que está escrita e a literatura á que pertence, a galega.

A plataforma Queremos Galego recibiu a resposta do concello de Santiago á solicitude de instalación do palco necesario para a celebración do acto final da manifiestación a prol da lingua galega que se vai celebrar o vindeiro domingo día 27 de xaneiro. O concello pídelle á plataforma unha fianza de 600 euros, algo nunva visto.

A literarura é a arte de todas as artes, iso dicía Mercedes Queixas no seu artigo A hora das letras. Deixando de lado se é verdade ou non, todos sabemos o verdeiro asunto co que nos quere enfrontar a autora: “ A Lingua Galega non progresará se non é co apoio das novas tecnoloxías”.

A favor desta hipótese a autora preséntanos algúns argumentos como, por exemplo, o protagonismo que cobrou o televisor a costa dos libros servíndose da tópica frase de que unha imaxe vale máis que mil palabras.

Na nosa vida cotiá non resulta raro ver persoas pola rúa con mp3, escoitando música, ou rapaces xogando a videoxogos ou, mesmo, vendo un filme.

Porén, por que a literatura non ía servir para ou non se ía servir de estes medios? Aí están os e-book, libros dixitais creados nun espazo multimedia no que cun só clic calquera pode acceder ao significado dunha palabra que non coñece ou buscar un sinónimo da mesma.

No pasado século colocábase a literatura galega na adolescencia. Hoxe podemos falar de que acadou a madureza, pois conta con brillantes escritores e escritoras, recoñecidos incluso a nivel internacional traducíndose as súas obras a numerosos idiomas, e todos eles navegan xa entre as redes virtuais.

Concordo con Mercedes Queixas en que, sen a entrada da lingua nos medios dixitais, esta acabaría sucumbindo.

 

Mercedes Queixas é unha das poucas autoras que tenta tender pontes entre o mundo literario tradicional e o mundo virtual. Segundo ela, a "hora das letras" non chegará a este mundo virtual se non tentamos servirnos das novas tecnoloxías para a divulgación , espallamento e progreso da literatura. Obxectos como o televisor e o computador divulgan historias convertendo as páxinas dos libros en secuencias de imaxes ambientadas con son, e o e-book, impulsa a lectura a través de libros virtuais. Grazas a este novo aparellos conséguese unha maior divulgacion e máis isntantánea da literatura á diferencia da que se conseguía cos libros en papel e facilítase a comunicación co autor ou con outros lectores. Pero isto non favorece só ao ámbito da lectura, senon que tamén é repetuoso co medio ambiente, reducindo a tala de árbores para a creación de papel como tamén o aforro de cartos que se invirten na elaboración do papel e na súa posterior impresión.Aínda que a simple vista parece un gran avance e un xenial cambio tamén ten as súas desventaxas:o libro dixital non nos aporta as sensacións que un libro en papel nos pode facer sentir, como o tacto do papel ou o cheiro das follas. E algo que tamén se perde cos e-book son as bibliotecas, non só como institución de almacenamento e distribución de libros, senon tamén como punto de encontro e lugar de descanso para as persoas, o que tamén fomenta a lectura. A pesares de non ofrecernos as sensacións do libro en papel, o e-book axúdase do son e da capacidade de hiperligar a outra información complementaria do libro para ambientarnos na historia, o que aporta puntos a favor desta nova forma de lectura. En conclusión o e-book e as novas tecnoloxías son necesarias para a pervivencia e desenvolvemento da literatura da nosa lingua, pero non por iso debemos deixar de lado o clásico libro que tanto nos aportou e nos seguirá aportando.

21 Artigos |   | 1  | 2  | 3  | 
*
Nesta WEB utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor,
rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.