Ollade como os galegos con tan só unha soa palabra podemos sacar unha chea de frases feitas , usadas polos galegos a cotío.
Resignación: Ai que carallo !
Indignación: Que carallo !
Pitorreo: Bueno,carallo,bueno!
Desprante: Vai o carallo!
Inquisitivo: Que carallo é?
Contrariedade: Tócate o carallo!
Ofensa: Este carallo e parvo!
Tempranza: Cálmate, carallo!
Ameaza: Ven carallo, ven
Negación: Non carallo non!
Negación Rotunda: Non carallo non!
Xuramento: Mecajo no carallo!
Ira: Mecajo no carallo , carallo!
Alabanza: Ë un home de carallo
Duda: O carallo vintenove
Extrañeza: Pero , Que carallo pasa?
Desprezo: Pasamo por debaixo do carallo
Animoso: Dalle, carallo, dalle
Caprichoso: Saíume do carallo
Cualitativo: Non vale un carallo
Valorativo: Róncalle o carallo
Fatalidade: Ten carallo a cousa..!
Agotamento: Xa estou ata o carallo
Picardia: O caralliño
Meteoroloxía: Fai un tempo do carallo
Lexanía: No quinto carallo
Sorpresa: Manda carallo.
Estes traballos está feito polos seguintes alumnos de 3ºD :
Gonzalo Creo, Oliver García , Abel Lorenzo , Cristian Vidal, Manuel Rubén Gómez, Iván Ordoñez e Lois Fungueiriño//Sarela Betanzos
O Galego é a lingua Co-Oficial de Galiza xunto co Castelán, pero a lingua Oficial de España é o Castelán.
O 24 de febreiro celebramos en Galiza o día de Rosalía de Castro, nacida un 24 de febreiro de 1837 en Santiago e que a día de hoxe. Pasados 175 anos, as súas obras permanecen vivas.
Rosalía de Castro é escritora máis representativa da literatura galega, cando a súa obra Cantares Gallegos foi publicada en galego déronse por finalizados os séculos escuros.
Para seguir recordándoa queremos celebrar todos os 24 de febreiro, data do seu nacemento, o día de Rosalía e así colaborar para que as novas xeracións sigan recordando a súa obra e a súa identidade.
Para difundir esta celebración o que se pide é que neste día se regale un libro escrito en galego e unha flor.
O perfil do galeguista ISAAC DIAZ PARDO
Homenaxe á prensa galega morta.
Isaac Díaz Pardo naceu en Santiago de Compostela o 22 de agosto de 1920 e morreu na Coruña o 5 de xaneiro de 2012 por problemas respiratorios; foi un galeguista entregado á tarefa de preservar, fortalecer e recosstruír a cultura e a memoria de Galicia. Doi deseñador industrial . escritor , editor . promotor e mecenas de proxectos.
O seu pai , Camilo Díaz Baliño , era pintor e estaba vinculado ás Irmandades da Fala , polo que na súa casa facíanse xuntanzas dos galeguistas. Foi un dos primeiros paseados da guerra civil española , o que provocou que o seu fillo, Isaac, tivese que agocharse ata poder saír de Compostela. Logo pasou a traballar como rotulador na Coruña.
Ao ser supervivinte díxose a si mesmo que tiña que lembrar aos mortos e levar a cabo os soños polos que os mataran.
Cando acabou a guerra , cursou entre 1939 e 1942 estudos na Escola de Belas Artes de San Fernando ( Madrid ) .
Abandonou en 1948 a pintura , para adicarse a un proxecto de dinamización sociopólitica e empresarial centrado en destacar a historia de Galicia.
GALICIA TÍNXESE DE LOITO POLA MORTE DESTE GALEGUISTA QUE DEU A SÚA VIDA POLO GALEGO.