Na nosa sociedade chea de redes sociais e novas tecnoloxías, de persoas que influencian e de xente influenciada, de seguidores que supostamente son os nosos amigos, qué é a amizade?
Kim Kardashian é unha persoa de influencia a nivel mundial e cun dos números máis altos de seguidores en cualquera rede social, como Instagram, Facebook ou Snapchat; pero coñece á metade de eles? No caso dos famosos está claro que realmente ese número de “amigos” non é real; pero que é o que acontece cando miramos as redes sociais dalguén coma ti ou coma min? Realmente non coñecemos a todos, ou incluso podemos chegar a coñecelos pero só de vista, nunca de maneira máis profunda, entón quen son en realidade os nosos amigos?
Dende pequenos edúcannos afirmando que os nosos amigos son os que nos acompañan na gardería, 
colexio e que nos seguen acompañando durante toda esa dura etapa de cambio á que denominamos adolescencia. Un amigo din debe ser unha persoa que che acompañe nas boas pero sobretodo nas malas, debe ser o que che apoie, o que che defenda contra os teus inimigos, o que che console cando esteas triste, o que che conte uns bos chistes; pero e se todo ese concepto de amigo é so unha idealización ou unha ilusión?
Todas as actividades extraescolares que realizamos na nosa infancia son organizadas polos nosos pais de maneira que a elección desas pequenas persoas coas que pasaremos moitas tardes desfrutando da que seguramente será a nosa afección de por vida no é nosa, é só cousa do azar, casualidades da vida ou incluso unha obra premeditada dos nosos pais para que nos relacionemos coa xente que eles queiran.
Durante toda a nosa vida móstrasenos un amplo abano de posibilidades e de amizades, pero non todas estas opcións son boas, non todos os amigos son bos, non todo é ouro o que reloce, senón que nun mundo capitalista e superficial como no que vivimos todo pode ser mera apariencia e non todas as persoas que din ser os nosos amigos o son en realidade, senón que, como todo ser humano, son xente egoísta e avariciosa que cre que a nosa amizade pode ter un beneficio fora do íntimo e persoal para eles.
Os amigos pódense contar cos dedos das mans según din as nais, ao parecer Kris Jenner nunca lle transmitiu esta mensaxe á súa querida e famosa filla Kim, un amigo é unha xoia, ás veces hai que limar asperezas e imperfeccións para ver á persoa que se oculta tras unha máscara que ela mesma creou e igual despois diso, tal vez atopemos un verdadeiro amigo, non un seguidor.
Co paso dos anos cada vez máis xente en España comeza a ser vegana e/ou vexetariana, xa sexa por moda ou por concienciación, pero non chega ás porcentaxes doutros países da Unión Europea. Estes datos poderían parecer que, aínda que non son tan bos como gustaría, se se segue así poderíase notar unha notable mellora na saúde da nosa sociedade, pero contrastan de notable forma co dato de que no ano 2018 os españois gastaron un 3,3% máis na compra de carne que o ano anterior.
No informe titulado The Green Revolution proporciónase o dato de que o 6,3% da poboación declárase vexetariana fronte ao 5,8% do ano anterior. Isto queda a anos luz de outros países do mundo, como India cun 38% que encabeza a lista de países con máis índice de vexetarianos; pero no tan lonxe de Alemaña, país europeo cun índice maior de vexetarianos, cun 11,2%. A dieta vegana reduciría as emisións da industria alimentaria nun 63%, posibilitando un planeta máis limpo e sostible. A conciencia medioambiental é dos principais motivos que levan a moitas persoas a reducir o consumo de produtos de orixe animal. O impacto ambiental causado pola gandaría é moi elevado e tentando reducir a inxesta de carne reduciría de maneira considerable estas emisións, cousa que non lle viría mal ao planeta no estado no que se encontra.
Rafael Dieste foi un escritor rianxeiro nado en 1899 e finado en 1981. Era de familia uruguaia, sendo o único dos irmáns nado en Rianxo, polo que era o máis pequeno. Os seus irmáns naceron todos en Uruguai, aínda que a súa nai era de orixe brasileira (de alí ven Gonçalves, o segundo apelido de Dieste).
Na súa casa, había tres cuartos e o do medio (chamado “o cuarto do medio”) era o cuarto onde Dieste e os seus amigos facían o que máis lles gustaba, que era hipnotizar animais. Intentaron hipnotizar un coello, unha galiña e un gato, sendo este último o único que conseguiron hipnotizar. El e os seus amigos eran chamados a panda dos trece.
Escribiu obras en galego e outras en castelán. A súa obra con máis fama é “Dos arquivos do trasno”, onde se fai mención a trasnos bos (os que facían o ben) e malos (os que facían trasnadas, como bañarse no leite que alguén ía beber). Usaba Félix Muriel como sobrenome (Félix posiblemente porque era o nome dun primo, e Muriel polo segundo apelido de seu pai (Eladio Dieste Muriel)), e de aí saiu “Historias e invenciones de Félix Muriel”, unha das súas obras en castelán.
Rafael Dieste tiña problemas de vista, pero non quería que ninguén soubese que os tiña. Esta era a razón pola que cando ía en coche ía a velocidades moi lentas. Estes problemas ocasionáronlle a morte por unha caída.
As eleccións son un proceso que se leva a cabo nos países democráticos para escoller as persoas que mellor poidan solucionar os problemas que afecten aos habitantes dun lugar. Para iso eliximos presidentes, alcaldes e alcaldesas. No caso de España, chegou a data das eleccións xerais, nas que se decidirán cal será o novo presidente e o partido político que goberne o estado, así coma os escanos do parlamento. Para poder votar, a parte do que está regulamentado, como ser maior de idade, deberíase ter en conta o coñecemento da realidade, das ideoloxías politicas e unha idea propia do que se quere, que non sexa manipulada ou promovida interesadamente. Así que eu pregúntome, realmente a xente, cando vota, sabe o que vota?
Neste tipo de eleccións ningunha idea é boa ou mala, positiva ou negativa, correcta ou incorrecta, senón que son ideas, e cada un ten a súa propia, en xeral hai dúas correntes básicas na política, das que nacen outras correntes, as principais serían esquerdas e dereitas, e a un lado e outro destas naceron a ultradereita, a ultraesquerda e o centro.
Cada vez é máis visible o aumento da temperatura en España. Fai anos as temperaturas en épocas de frío que temos agora eran impensables, temperaturas de case 20 graos no inverno é algo que non pode ser bo. Se seguimos así a temperatura en España en 2100 chegará a subir 10 graos. Pode que para algunhas persoas isto sexa algo bo xa que fai máis calor e non chove; pero isto, para o planeta e en xeral para as persoas, non é bo.
O causante disto é o cambio climático e toda a contaminación á que estamos a someter ao planeta , e oxalá os únicos problemas fosen que suba a temperatura uns graos. Hai que tomar cartas no asunto xa. E unha boa medida para comezar a reducir as emisións e unha das máis doadas se nos xuntamos, é exixir aos gobernos que tomen medidas para unha vida máis sostible, con iniciativas que están nas súas mans , como promover as enerxías renovables reducindo as taxas tan elevadas que se teñen que pagar para instalar placas solares nas propiedades particulares, ou regular medidas como un etiquetado correcto de produtos, ou fomentar o transporte público, ou xestionar correctamente o uso de residuos ao reciclar…
Un ano máis Rafa Saco levou o alumnado de 1ºBacharelato a unha viaxe pola Historia, desta volta foi acompañado por Alfonso, Paz e Amparo. Ao parecer o alumnado tivo un compartamento magnífico. Que cunda o exemplo!
Tres alumn@s do noso instituto participaron neste vídeo realizado por Raquel Ramos. Magnífico traballo!