O domingo 17 de febreiro de 2013 publicouse en El Correo Gallego un artigo de Suso Souto sobre a aldea maldita de Abuín.
Nel cóntasenos como en 1598 chegou ás Rías Baixas a peste negra e acabou coa vida de moita xente, o que fixo que outra fuxise expandindo máis este andazo. A xente que descoñecía a enfermidade botáballe a culpa a unha maldición divina.
A aldea de Abuín foi un dos lugares que recibiu o impacto.
Na actualidade alí só quedan os restos de cinco casas. Anos despois de que os habitantes abandonasen o lugar, cando os propietarios das mesmas volveron, non se instalaron nas súas casa senón que construíron novos fogares fóra da aldea maldita creando un novo núcleo.

O libro de Sechu Sende, Made in Galiza, pertence ao ámbito literario e dentro deste ao xénero narrativo. É un libro que contén 42 relatos breves, neles cóntanos historias relacionadas coa lingua galega, coa súa situación.

Nuns relatos o narrador é interno, a historia é contada por un dos protagonistas (por exemplo: Falar, Na oficina de obxetos perdidos, A fábrica de palabras…), noutros o narrador é externo, a historia non está contada por ningún protagonista (por exemplo: A muller que vivia no futuro, Uf, O ladrón de palabras…). Polo tanto, uns relatos están en 1ª persoa e outros en terceira. Nalgúns relatos o narrador é o propia lingua galega.

Noite de voraces sombras, novela de Agustín Fernández Paz pertence ao ámbito literario e dentro deste ao xénero narrativo, nela cóntasenos a historia de Sara, unha moza, que durante unhas vacacións na casa da súa avoa atopa unha serie de cartas e fotos que lle cambia a vida. A historia está contada por un narrador interno, xa que é a propia protagonista quen a narra e está, polo tanto, en primeira persoa.

A Praia dos Afogados, novela de Domingo Villar, pertence ao ámbito literario e dentro  deste ao xénero narrativo, nela cóntasenos as investigacións policiais levadas a cabo polo inspector Leo Caldas para resolver o asasinato dun mariñeiro de Panxón.

Leo Caldas, inspector de policía, é o encargado de investigar  o afogamento dun mariñeiro de Panxón, Xusto Castelo. Ao principio todo foi pensar que se trata dun suicidio pero resulta ser un asasinato. A investigación leva a Leo Caldas a relacionar a morte do mariñeiro co naufraxio dun pesqueiro o Xurelo, do cal o afogado fora mariñeiro e este naufraxio cao desaparición dunha muller en Aguiño, Rebeca Neira. Ao final o asasino do mariñeiro resulta ser un dos seus compañeiro do pesqueiro naufragado: Marcos Valverde, o cal resultou tamén ser o asasino do capitán do Xurelo e de Rebeca Neira.

    A obra titulase O sangue dos Cortiña e foi escrita por Miguel Anxo Fernández (O Carballiño, 1955). 
    A obra pertence ao xénero literario narrativo. Divídese en tres partes comezando pola introdución, onde comeza  a invasión napoleónico as Terras do Ribeiro. Despois no nó o pobo é desvalixado a causa da guerra e as mulleres maltratadas. Un dos que estivo a guerra foi Pedro Cortiña. E finalmente no desenlace moitos Habitantes morren a causa da guerra.
    Nun breve resumo o libro trata sobre como o exército napoleónico invade as Terras do Ribeiro. Conta como desvalixan o pobo roubando e rompendo todo canto encontran.
    O tema principal é a guerra. 
    A obra está narrada en terceira persoa por un narrador alleo á historia.
O protagonista é Pedro Cortiña, un home de prestixio que posuía un gran almacén no pobo. Tamén están a súa muller é a súa única filla. Fora da familia está o pobo e máis o exército.
    O espazo onde se desembolven os feitos son as Terras do Ribeiro. Os feitos transcorren na época da guerra.
    Para finaliza na miña opinión estas obras que relatan feitos históricos non me gustan moito porque fánseme moi pesadas. Aínda menos mas que o libro é curto, porque senón custaríame moito lela e faríaseme moi pesada.
    Esta obra, na miña opinión, relata moi ben o ocorrido na invasión de Galicia polo exército napoleónico.

  A Pomba e o Degolado é unha obra de Fina Casalderrey. Esta obra pertence ao xénero literario narrativo. Divídese en tres partes comezando pola introdución onde André conta o acoso que sofre no instituto. A continuación ven o nó onde se desenvolve a historia. No nó André conta como pasou os días na casa de seu avó e coidaba os paxaros e como comezou a chatear. Finalmente no desenlace seu avó morre de descobre quen é era esa Pomba coa que falaba.

    O argumento da obra é que André é un adolescente que vai ao instituto e sobre acoso escolar por parte de dous rapazes do instituto, Raúl Pernas e Héctor Solla. André pasaba moitos dias na casa dos seus avós, xa que seu avó ensináballe a coidar os paxaros que tiña (máis de cen). Un día pediulle que lle instalase internet e desde esa comezou a chatear unha tal Pomba. El tiña de nick Degolado.
    Moitas veces tamén ía con seu pai (seus pais estaban separados) pero enfadouse con él cando lle descubriu unha caixa de porros.
    Ao final seu avó ponse moi enfermo e morre, André promételle que coidará dos paxaros como él o fixo e tamén acaba facendo as paces con seu pai. Descobre tamén quen era esa Pomba do chat, era Halima Atif, unha compañeira de clase coa que se levaba moi ben e que un dia, despois da morte de seu avó, leva a súa casa a ensinarlle os paxaros, xa que a ela tamén lle gustaban.
    O tema principal da historia é o acoso escolar que sufre André. O tipo de narrador é en primeira persoa, xa que é o protagonista quen a narra. Este protagonista é André. Xunto a él están os matóns (Raúl Pernas e Héctor Solla), os seus avós, os seus pais e a súa compeñeira Halima.
    O espazo no que se desenvolve a obre é na casa dos avós e mais no instituto principalmente. Estes feitos transcorren na actualidade.
    Para finaliza na miña opinión esta obra é moi entretida e mostra moi ben a parte escura do instituto, o acoso escolar que sofre o protagonista.

O sangue dos Cortiña é un relato histórico de Miguel Anxo Fernández, pertence ao ámbito literario e dentro deste ao xénero narrativo, nel cóntasenos a historia de Pedro Cortiña e a loita contra a invasión de Galiza polo exercito napoleónico.
     A historia está contada por un narrador externo pois relátanos a historia dende fóra do relato, non é ningún dos personaxes e está contada en terceira persoa.
Os termos en torno ao que xiran os acontecementos son:
    As loitas entre os franceses e os galegos para evitar a invasión dos franceses.
    O desexo de vinganza reflexada en don Pedro despois de que os franceses forzaran á súa dona e filla e, na súa filla cando abandona a súa convalecia para loitar.
    A valentía reflexada en don Pedro, nos paisanos e sobre todo nesas dúas mulleres que sobresaían na loita aínda cando  xa se sentiran derrotados desde a fracasada defensa da Ponte Mourentán.
   Ao principio do relato fálasenos da época na que transcorren os acontecementos que é no inverno de 1809 e do espazo no que se desenvolven, nas termas do Ribeiro, en Ribadavia..
   O personaxe principal é Pedro Cortiña un comerciante que vai loitar contra a invasión dos franceses nas terras do Ribeiro, contra os homes do Mariscal Soult.
    Ademais deste personaxe principal hai outros secundarios como:
    O tratante José González: coñecido co alcume do Labrador que vai ser o compañeiro de loita de don Pedro.
    Carrascón: comandante  xeral dos resistentes.
    M. Naylles: oficial militar e cronista da Afrancesada.
    Jose Puga e o abade do Vilar e Couto.

Pedro cortiña, dono do mellor almacén, máis abastecido do vila, home afable, casado, cunha fillar, contrario á violencia e que estaba a favor da resistencia pacífica contra a invasión francesa, muda de parecer cando un grupo de franceses asalta a súa facenda e forzan á súa dona e á súa filla. A partir de aquí incorpórase á loita de forma activa cunha grande valentía que contaxiara ao resto dos combatentes provocando moitas baixas no inimigo. Morre nunha das batallas máis encarnizadas da resistencia aos franceses en Galiza. A súa filla e a súa muller tamén abandonara a súa convalecencia e combaterá contra os franceses motivada polo desexo de vinganza, perderá a vida.

O sangue dos Cortiña, a pesar de ser un libro tan curto, para min recolleu moi ben as atrocidades que fixeron os franceses cando invadiron as terras do Ribeiro. Paréceme moi interesante destacar, como tamén o fai o libro, a valentía e intelixencia das mulleres galegas daqueles anos, pois a pesar de non dispoñer de armas amañábanse moi ben para defenderse utilizando cousas tan sinxelas como baldes cheos de aceite fervendo e pedras. Este relato gustoume moito, foi como recrear unha parte da historia da nosa terra.

Raúl Muñiz García – 3ºE

As chaves do Tempo, novela de Luisa Villalta, é unha novela baseada nun relato, polo que pertence ao ámbito literario e dentro dese ao xénero narrativo, nela cóntasenos a historia dun rei, don Arturo, que deixa en mans da fortuna quen dos seus fillos debe reinar.O narrador deste relato é a lingua galega. A introdución que hai antes dos capítulos está en primeira persoa mentres que os capítulos están en terceira persoa.