Por Gabriel Figueira Núñez
“Meu pai, nunca me obrigou a ler ningún libro, pero si me animou a que lese de todo”
O pasado luns día 22 de maio, veu Hakan Casares ao noso centro que, como xa saberedes, é o fillo de Carlos Casares, a persoa á cal se lle adican as Letras Galegas 2017.
El falou para o alumnado de 3º ESO sobre a vida do pai, de como coñeceu a súa muller, de que quería ser bispo e de que cambiara de idea cando un dos seus profesores lle dixo que escribira moi ben unha redacción que lle mandara facer, e que quería que lla lese a toda a súa clase.
“E o profesor dixo: hai unha que está especialmente ben, e esa, era a do meu pai” contounos Hakan Casares describindo os inicios do pai como escritor.
Como xa dixen antes, explicounos como seu pai coñecera a muller coa que casara. Ela viña de viaxe e coincidiron nun tren que os levaba á Coruña. Cristina Berg viña dende Euskadi coller un barco para continuar facendo unha volta ao mundo (esta era unha parada que tiña) e Carlos díxolle en inglés que como pasaba por Galicia sen probar nada típico daquí, polo que a convidou e ela aceptou a proposta de Casares coa condición de que el a levara á Coruña: “E ela aceptou, e probou o pulpo e os pementos de Padrón”.
“E falaron en inglés porque, claro, daquela miña nai nin español, nin galego”
Pero cando el a levou á Coruña, o barco xa non estaba: “Ou marchara ou desparecera, o tema é que aquel día non apareceu”
“E despois de 6 semanas de coñecerse casaron, foi un frechazo!”
Resultounos unha charla moi interesante.
Se queres participar sigue as intruccións da seguinte ligazón... [Abonarse]