Nos últimos anos tense falado moito sobre as reválidas, e son moitas as preguntas que brotan arredor desta cuestión. Así, preguntámonos con frecuencia cales son os seus verdadeiros obxectivos e utilidade.

O vindeiro mes de maio o alumnado de terceiro e sexto de primaria deberá realizar ditas reválidas, convocadas polo goberno estatal. Desde o meu punto de vista este sistema conta cuns obxectivos totalmente partidistas en moitos aspectos. Por unha banda estas probas comezan excluíndo sutilmente o galego do ensino enmascarándoo de “liberdade lingüística”, pois a proba de matemáticas de terceiro curso realizarase en castelán mentres que as competencias científico-técnicas de sexto curso se avaliarán no idioma escollido polas familias. Deste xeito o actual goberno (en funcións), amósase unha vez máis como un inimigo da diversidade lingüística, pretendendo relegar o galego a unha posición que tivo tempo atrás cando se atopaba totalmente perseguido por un réxime  ditatorial que prestaba máis ben pouca atención á diversidade.                                                  

Por outra banda, máis aló dos eidos da fala, pódese dicir que as reválidas son unhas probas elaboradas polo Estado español e comúns para todas as comunidades autónomas, facendo deste xeito caso omiso ás diferenzas existentes entre os contidos dos diferentes territorios que veñen dados por diferenzas culturais e xeográficas. Unha vez máis reafírmase con este feito un proceso de uniformación que se pretende levar a cabo.

Por último, non me gustaría rematar sen antes salientar de igual maneira a posibilidade que este procedemento concede aos centros privados, os cales poderán facer bandeira dos seus resultados como xa acontece coas probas de selectividade, clasificando unha vez máis o alumnado e desprestixiando, dalgún xeito, o ensino público, que non se caracteriza por escoller “a dedo” ás persoas “mellor capacitadas”.

As reválidas son un elemento de control máis, que intenta impoñerse co obxectivo de uniformizar a educación e crear individuos que sigan o camiño marcado polo poder. De seguir así, non tardará moito en chegar o día no que a educación deixe de preocuparse pola atención á diversidade e por potenciar a creatividade do alumando e se volva un mecanismo de cohesión ideolóxica e en contra dos que se desvíen do sendeiro deseñado polo poder. Axiña será unha fábrica de robots.