Non é o meu cumpreanos nin ningún outro día especial ;  tivemos o noso primeiro disgusto onte á noite e el dixo cusas crueis que en verdade me ofenderon .

Pero sei que está arrepentido e non as dixo en serio, porque el mandoume flores hoxe .

Non é noso aniversario nin ningún outro día especial ; onte á noite lanzoume contra a parede e comenzou a aforcarme . Semellaba un pesadelo,  pero dos pesadelos espertas e sabes que non é real ; levanteime esta mañá dolorida e con golpes en  todos os lados .

Pero eu sei que está arrepentido,  porque el mandoume flores hoxe .

Hoxe é un día moi  especial: É o día do meu funeral.  Onte á noite por fin consigiu matarme. Golpeoume ata morrer.

Se polo menos tivera o valor e a fortaleza de deixalo!….Se aceptase a axuda  profesional…!

Hoxe non recibiría flores!

Este texto foi publicado en 2004 no número 10 da revista Anacos, a que daquela era a revista en papel do ENDL, antecesora desta Bico da ría.

Como segue a ter a mesma actualidade, acordámonos do texto anónimo e consideremos que era oportuno publicalo hoxe. De igual maneira está exposto na entrada do edificio principal ao lado dunha homenaxe ás mortas por violencia de xénero deste ano.