Temos a honra de poder publicar un poema do ex-profesor deste centro Xesús Costa Rodil. E non vai ser o único… estade atentos e atentas!

Grazas Donxe!

De alma grande!

De alma grande é o teu sentir, humano,

de manar pranto aberto, sen vergoña,

cando dor roe a aoma doutro humano,

cando os varas da desgraza nos azoutan.

De alma grande, soñadores de utopíasm,

seixo e flor as persoas que se afanan

pola sorrisa dos nenos pegureiros,

polos meniños famentos nos seus campos.

De alma grande son os vates inspirados

das musas que cantan seus namoros

e nos amosan nubes feiticeiras

e nos ofrendan ventos garimosos.

De alma grande, aberto ao mundo

ti, que soñas un malñá, humanidade

en fraternal compaña de alboradas,

florecentes de sentires solidarios.

De alma grande seran as ilusións

de humanos novos mundos que nos unan

ao rosel dos que con amor forxan arados

e sucan, denodados, nas terras de xustiza.

Rianxo, cobiza primavera, 2008