O pasado sábado 13 de abril o Salón do Cómic de Barcelona galardonou o  traballo  de Miguelaxo Prado, como o mellor do 2012 para un autor  nacional. Anteriormente tamén acadou este premio coas obras “A mansión dos Pampín” e “Trazo de xiz”.

Ardalén segundoPrado é “unha historia en torno á memoria persoal. A memoria como esencia da nosa existencia, da percepción da nosa propia vida. Pode soar filosófico pero, ao final, trátase dun puñado de seres humanos que se axudan e se fan dano uns a outros, algúns chegan a quererse e todos aférranse aos seus recordos para intentar evitar o naufraxio”

Somos o que lembramos. Pero a memoria non é un rexistro obxectivo e inalterable. Sabela tenta reconstruír unha historia, unha parte da súa historia, a través dos recordos de Fidel . Pero hai máis fíos que se van entretecendo nese proceso de recuperación, outras persoas, outras memorias. Porque tamén somos o que os demais lembran.

 E nesas memorias, propias e alleas, hai amor e agarimo, e hai rancores e odios.

Por iso lembrar non é inocuo. Pero quen non lembra, non vive.

Se queres coñecer máis sobre este autor podes visitar a súa páxina web:

http://www.miguelanxoprado.com/