A literarura é a arte de todas as artes, iso dicía Mercedes Queixas no seu artigo A hora das letras. Deixando de lado se é verdade ou non, todos sabemos o verdeiro asunto co que nos quere enfrontar a autora: “ A Lingua Galega non progresará se non é co apoio das novas tecnoloxías”.

A favor desta hipótese a autora preséntanos algúns argumentos como, por exemplo, o protagonismo que cobrou o televisor a costa dos libros servíndose da tópica frase de que unha imaxe vale máis que mil palabras.

Na nosa vida cotiá non resulta raro ver persoas pola rúa con mp3, escoitando música, ou rapaces xogando a videoxogos ou, mesmo, vendo un filme.

Porén, por que a literatura non ía servir para ou non se ía servir de estes medios? Aí están os e-book, libros dixitais creados nun espazo multimedia no que cun só clic calquera pode acceder ao significado dunha palabra que non coñece ou buscar un sinónimo da mesma.

No pasado século colocábase a literatura galega na adolescencia. Hoxe podemos falar de que acadou a madureza, pois conta con brillantes escritores e escritoras, recoñecidos incluso a nivel internacional traducíndose as súas obras a numerosos idiomas, e todos eles navegan xa entre as redes virtuais.

Concordo con Mercedes Queixas en que, sen a entrada da lingua nos medios dixitais, esta acabaría sucumbindo.