º ESO TraballosGalegoCorazón” alt=”" />
Adeus, muelle de carril,
muelle da embarcación
donde moitos máis choran
lágrimas de corazón
Canta ti, cantarei eu
E iremos os dous cantando
Canta quen tivera amores
Que os meus xa se van acabando
Taragoña ponte firme
que Rianxo xa caeu,
Asados está temblando
co susto que lle meteu
Nosa señora do Carmen
Mándame o vento en popa
Que somos os de Rianxo
e traémola vela rota.
Esta noite vai de tuna
E a outra vai de parranda
E para a outra que veña
Carmiña, Carmen
Que pena me das
Na guerra de Cuba
Morreuche o rapas
Se morreu
déixao morrer
Para ti Carmiña
Rapas ha de haber
Chamásteme moreniña
Á vista de tanta xente
E agora vaime quedar
moreniña para sempre
Adiós Taragoña fermosa
Á popa che vou virando
A despedida vai boa
A volta sabe Deus cando.
Joseíño meu amor
Meu repoliño cerrado
Quixérache ter José
Na miña horta plantado.
Onde has de ir á herba
Que che hei d´ir erguer
Dareiche un abrazo
A todo meter
Dime a onde vas morena
Dime a onde vas salada
Dime a onde vas morena
A las dos de la mañana
Meu santiño San Ramón
Feito de pau de Carballo
Casa meu santiño casa
Aos solteiros do Burato
María miña María
Miña revolteadota
Botásteme as pallas fóra
Onde hei durmir agora?
Sácate de diante
Miña nai é pobre
Non ten que che dar
Eu queríame casar
Miña nai dime que é sedo
Ela como está casada
Non sabe as gañas que eu teño.
Como chove miudiño!
Como se espeta no chan!
Como baila dereitiña
A muller de meu irmán!
Cando paso pola túa porta
Compro pan e vou comendo
Para que non digan teus pais
Que con verche me manteño
Mira como ando muller,
Borracho e apasionado
Polo teu querer
Onde vas Virxe do Carme
Co ese cabelo tendido?
Vou buscando aos mariñeiros
Que andan polo mar tendidos
A ceniza do cigarro
Pode servir de testigo
Que á noite estiven na túa porta
E non puiden falar contigo
Mariña, ti elo demo
Que me anda atentando
Que no río,
Que na fonte
Sempre che encontro lavando
O querer miña meniña,
Vaiche no tirar do caldo,
Para todos vas o fondo
E para min andas nadando
Sei un niño de carriso,
Na cabesa dun repolo
Certaron os nenos del
Levaron cabesa e todo.
Non vin muller coma ela,
Os osos dállos ao home
E a carne cómea ela
En abril espijas mil
A chuvia en San Xoán
Colle o viño
E non da pan
En maio en maio
Aínda que corta a
Chuvia detrás do arado
Se chove o día da ascensión
Non hai centellón
Bailemos de febreiro
cos teus días 28 e se
duraras catro máis non
quedaba nin can nin ghato
María se vas ao río lavar
Non botes a roupa
Que a poder sachar
A miña nena pequena
Pequena do corazón
Heina de levar á feira
Vendela por un pantalón
Para vira a xunta min,
Para vir a xunta min,
Vai lavar a cara galopín.
Eu queríame casar,
Miña nai non teño roupa,
Casa miña filla casa,
Que unha perna tapa a outra.
Polo río abaixo vai unha troita de pé
Corre que te corre quen a puidera coller
Quen a puidera coller
Quen a puidera pillar
Polo río abaixo vai unha troita a nadar
Polo río abaixo vai unha sartén,
Vai fritando peixes,
Han de saber ben.
A miña sogra morreu,
Enterreina no palleiro,
Deixeille un brasiño fóra
Para que tocara o pandeiro
Eu caseime no Araño
Pensando que había pan
O forno da miña sogra
Cría silvas no verán.
Pequena do corazón
Eina de levar á feira
Vendela por un patacón
Miña nai por me casar
Ofreceume canto tiña
Agora que estou casada
Pajoume cunha ghaliña
María se vas ao río lavar
Non botes a roupa
Que a podes rachar
San Benito do ollo redondo
Hei de ir á miña nai
Senón morro
Hei de levar unha bota de viño
Para emborrachar ao San Benitiño
O señor cura non baila
Porque ten unha coroa
Baile señor cura baile
Que Dios todo llo perdoa
Se queres que arda Baiona
Plántalle lume ao castillo
E verás o teu corazón
Abrazado con el mío
O pintor que pintou a Juana
Tamén pintou a Leonor
Si Juana é máis bonita
a culpa é do pintor
Si queres que o carro cante
Móllalle o eixe no río
Despois co eixe mollado
Canta coma un asubío
Santo San Bartolomeu
Feito de pau de sanguiño
Líbrame santo querido
Do lobo de Rianxiño
Pon os teus cornos ao sol
E o labrego que traballa
Non lle comas outra col
Caracol col col
Caracol col col
Teño unha peniña pena
De min non a podo botar
A puñaladiñas morra
Quen ma fixo tomar
Anque me chaman Jesús
Non son nuestro señor
Son albañil e canteiro
E tamén toco o tambor
Anque me chamo Castro
Non son Fidel o de Cuba
Son o “Churra de Asados”
De moi baixiña estatura
Miña casiña meu lar
Da parrumeira enferruxada
Catro patacas ca tona
Anque non coma máis nada
Onde vas Carmiña?
Veño da verdura
Ai que ricas coles
Ten o señor cura
Meu Santiño San Ramón
Feito de pau de carballo
Casa meu santiño casa
Aos solteiros do burato
Se queres participar sigue as intruccións da seguinte ligazón... [Abonarse]