Vou falar do libro “O bosque dos raposos aforcados” de Arto Paasilinna

Arto Paasilinna (nado en Kittilä o 20 de abril de 1942) é un escritor e ex periodista finlandés, autor en finés de trinta e cinco novelas entre as que destaca “O bosque dos raposos aforcados”.O seu libro máis exitoso, Jäniksen vuosi (1975, tr. O ano da lebre, 1998) traduciuse a dezaoito linguas e conta con dúas versións cinematográficas.

Este libro trata a historia dun ladrón profesional, que coa axuda de outros dous amigos (un asasino e un ex condutor de escavadoras) conseguiu roubar tres lingotes de ouro de 12 kg de 1ª lei. Neste roubo a policia conseguiu encarcerar aos dous axudantes do protagonista (Oiva Juntunen), e cando estes ían saír do cárcere Oiva fugouse ata Laponia, encargándose antes de que o ex condutor de excavadoras volvera ao cárcere.

Na Laponia Finlandesa, encontrouse cun comandante do exército (Remes Sulo), co que vai vivir a unha cabana (coa esperanza de encontrar ouro, claro que Oiva facía trampa). Cando o comandante o descubriu case mata a Oiva.

Despois de estaren vivindo uns meses na cabana, chega alí a kolta máis anciá do mundo, persoa á que acollen na súa cabana. Aos poucos meses da sua estancia a kolta máis anciá do mundo morreu. Ao final o asasino (home que axudara a Oiva a roubar os lingotes de ouro), encontrou o agocho de Oiva. Viaxou ata a Laponia para conseguir a súa parte do ouro. Cando chegou alí, Oiva e o comandante Remes méteno no cárcere que fabricaran ata que deixe de pedir tantos gramos de ouro (os que a el lle correspondían, e que Oiva non lle quería dar). Canto este rebaixou o pedido, déronllo e cando este marchaba, quedou atrapado nunha das cuantiosas trampas que Oiva e o comandante construíran para matar aos raposos. E os gramos de ouro que conseguira o asasino en serie, Oiva deullos ao comandante e cada un destes dous regresou á súa vida cotiá.